4
delburg, werd glansrijk afgeslagen. Wij vinden dit alles breed
voerig beschreven bij Melis Stoke, die niet minder dan twee
van de tien boeken van zijn Rijmkroniek (6891305) wijdt
aan de belegeringen van Zieriksee, die hij waarschijnlijk als
ooggetuige heeft meebeleefd.
Bij de wapenstilstand, die Willem van Henegouwen als
oudste zoon en plaatsvervanger van Jan II sloot, werden alle
eilanden tot aan de Maas afgestaan aan Gui van Namen,
een zoon van de Vlaamse graaf, met uitzondering van Willems
hoofdkwartier Zieriksee, dat echter niet verder versterkt mocht
worden. Toen in het voorjaar van 1304 de wapenstilstand
afliep, trachtte een Hollands-Utrechtse vloot de Vlamingen
terug te drijven. Deze poging eindigde 20 maart met een
smadelijke nederlaag op Duiveland, die o.a, aan bisschop Gui
van Utrecht, de broeder van Jan II, de vrijheid kostte. Daarop
volgt de bliksemsnelle overweldiging van Holland, pas bij
Haarlem tot staan gebracht door Witte van Haamstede, die
uit Zieriksee was komen aansnellen1).
Voor deze stad moest het benauwdste ogenblik nog komen,
aangezien Gui van Namen een ernstige poging ondernam om
het weerbarstige kraaienest te bemachtigen en zodoende
Zeeland voor zich te behouden. Dit is dan het beroemde beleg,
dat ruim drie maanden heeft geduurd. De Vlamingen wendden
alle middelen van de toenmalige oorlogstechniek aan belege
ringsgeschut in de vorm van blijden, verder katten, evenhogen
(belegeringstorens) en verplaatsbare bruggen. Zij hadden een
dam over de haven geworpen en de gracht op 17 plaatsen
gedempt. De poorters betaalden echter met gelijke munt
„meester Lammin die blidemakere", die in 1304 als poorter
werd ingeschreven, zal voor het materiaal gezorgd hebben
en sloegen alle stormaanvallen af, wakker bijgestaan door
hun vrouwen, die branden blusten en stenen naar de muur
sleepten. Daarop besloot Gui de stad te bedwingen door uit
hongering en hij bracht het inderdaad zover, dat aan het vee
riet van de daken en stro van de bedden moest worden
voorgezet.
Toen de nood het hoogst geklommen was. naderde uitkomst
in de vorm van een Franse vloot onder admiraal Grimaldi, die
te Schiedam Hollandse troepen onder persoonlijk bevel van
Willem van Henegouwen, die vóór het beleg Zieriksee ver-
1Volgens F. W. N. Hugenholtz, Historie en historiografie van de
slag aan het Manpad (1304), in Jaarboek van de Maatschappij der Ned.
Letterkunde 19531955, heeft deze slag nooit plaats gevonden en wordt
de betekenis van het optreden van Witte gewoonlijk sterk overdreven.