5
kapelle. De oorspronkelijke parochie van Souburg was betrek
kelijk klein, veel kleiner en misschien ook jonger dan de grote
parochie van West- en Oostkapelle samen. Het is in dit laatste
gebied ook, d.w.z. in de parochie van de verdwenen kerk bij
Domburg, dat het zwaartepunt lag van het onroerend bezit
van de Middelburgse abdij, met Westhove bij Domburg als
domaniaal middelpunt16). Vooral evenwel de geografisch uit
gestrekte parochiale rechten in dat gebied doen onwillekeurig
de vraag rijzen, waarom de O.L.V.-abdij gelegen was in de
haar niet toebehorende Westmonsterparochie en niet b.v. bij
Domburg 1
Deze vraag schijnt retorisch. Toch wijst zij bij nader inzien
de weg uit een moeilijkheid, die de bestudering van de oudste
geschiedenis van de Middelburgse abdij blijkt te beheersen.
Het archief van de O.L.V.-abdij vangt immers aan met een
bul waarmee de historicus zo slecht raad weet, dat hij haar
inhoud opzij schuift als niet in toepassing gebracht, zonder
dat hij evenwel verklaart waarom dan wel niet. De bul in
kwestie dateert van 1150 en bevat de pauselijke toestemming
aan Walter abbati Walachriensi en zijn monniken om, zoals
er staat, hun klooster over te brengen naar een plaats, waar zij
rustiger kunnen leven en de Heer vrijer dienen 17Een toe
stemming daartoe was reeds verleend door de bisschop van
Utrecht 17Het was de abt dus ernst met zijn verhuisplannen.
Nu wil de historicus, dat de abt van deze dubbele toestem
ming geen gebruik zou hebben gemaakt, zodat van zijn kant
de historicus geen gebruik van deze oorkonde zou mogen
maken 18Hij baseert deze mening op een andere oorkonde,
daterend van vóór 1150, en waarin het klooster van abt Walter
reeds wordt genoemd als te Middelburg gevestigd. In werke
lijkheid is deze moeilijkheid slechts schijnbaar, want er is geen
dwinaende reden deze laatste oorkonde inderdaad een datum
vóór 1150 te geven. Ziehier waarom het gaat. Abt Walter had
voor zijn abdij enkele schenkingen van onroerend goed nabij
Leuven kunnen verwerven. Van deze schenkinqen zijn drie
oorkonden in afschrift bewaard. Zij werden in 1152 tezamen
bekrachtigd door de bisschop van Luik, in wiens diocees de
schenkingen immers waren gelegen 79Dit betekent, dat de
16) R. Fruin. Het archief der O.L.V.-abdij te Middelburg, 's-Graven-
hage 1902, nrs. 80 vlg.. 109 vlg., 224 vlg.
17) Obreen, a.w., blz. 75, nr. 148.
18) H. Obreen. De oorsprong der Middelburgsche abdij, in: Études
d'histoire. dédiées a la mémoire de Henri Pirenne par ses anciens élèves.
Bruxelles 1937, blz. 226. 19) Obreen, Oorkondenboek, blz. 76, nr. 150.
