40
echter vertoont met het Walcherse opmerkelijke overeenkomst.
De verklaring daarvan is minder eenvoudig dan het lijkt. Of
zich ook hier bij de herbevolking na de inundaties in het begin
van de 80-jarige oorlog zoals men weet heeft Jacob Cats,
de Middelburgse advocaat en pensionaris, in het tweede
decennium der 17e eeuw om Groede veel land bedijkt
lieden van Walcheren in enigszins betekende mate hebben
gevestigd Uitgesloten is het niet, maar opgemerkt worde dat
c. 1620 er een in bloei toenemende Waalse gemeente is te
constateren en dat tegen het midden der 18e eeuw tal van
Salzburgse emigranten hier werden opgenomen. Van het cos-
tuum der bewoners van een streek, die toen alleen bestuurlijk,
en dan nog maar tot op zekere hoogte, tot Zeeland mag
worden gerekend, weten wij niets, en gissen doet ook hier
missen. Vast staat echter dat de Kadzandse dracht der 18e
eeuw een zuiver-Zeeuwse is en een zeer ver gaande overeen
komst vertoonde met het Walcherse costuum, dat wij als uit
gangspunt hebben genomen. Dit tonen niet alleen de boedel
beschrijvingen aan, die ons dezelfde onderdelen leren kennen
als de toenmalige Walcherse en andere Zeeuwse drachten,
maar ook de sporadisch overgebleven kledingstukken wijzen
er onmiskenbaar op dat ook het Kadzandse costuum in de
18e en zelfs tot in het begin der 19e eeuw een dracht is ge
weest van doek en beuk, jak, rokken en schort, en mutsen met
oorijzer. Daarna echter toont zich een eigen ontwikkeling,
waarvan de verklaring niet voor de hand ligt.
Aanaezien de ingrijpende wijziging in dit costuum eerst
na 1800 heeft plaats gevonden zou men willen aannemen, dat
indirect franse invloed hierbij aanwezig is. Het is echter
evenzeer mogelijk, en zeker niet onwaarschijnlijk, dat het
vrouwencostuum sterk beïnvloed is door de huisdracht, zoals
die in de 18e eeuw door de burgerij werd gedragen. Hoe dit
ook zij, de algemeen Zeeuwse dracht, die het land van Kadzand
heeft gekend, was na de eerste helft der vorige eeuw ver
dwenen en inmiddels vervangen door het tegenwoordige cos
tuum in een vroege uitvoering. Thans neigt, evenals elders,
ook deze dracht naar haar einde het zijn momenteel nog
slechts de oudere vrouwen, die het costuum trouw ziin ge
bleven. Daarmede hebben zij de traditie langer gehandhaafd
dan de mannen. Want de speciale mannendracht, die dit deel
van Zeeuwsch-Vlaanderen vroeger kende, is reeds gedurende
tientallen jaren geheel uit de mode al reeds op het eind der
voriae eeuw werd het niet meer gedragen. De regel dat de
mannen in het algemeen, en zeker in onze provincie, eerder tot
