36
personen of van sommige geringe plaatselijke verschillen, dan
hebben wij de meest voorkomende of meest aannemelijke ver
klaring aanvaard. Zo is het voorgekomen dat het bestaan van
een zeer oud onderdeel unaniem werd ontkend omdat men er
nooit van gehoord had. Door er echter steeds maar weer naar
te vragen, werd het tenslotte in de herinnering van een oude
vrouw wakker gemaakt en slaagden wij er uiteindelijk zelfs nog
in het bewuste kledingstuk met eigen ogen te aanschouwen.
Hieruit moge de onvolledigheid van deze bijdragen worden
aangetoond zeer zeker zullen er nog gewoonten en onder
delen zijn geweest, die niet of onvolledig te onzer kennis zijn
gekomen. In die gevallen hebben wij ons niet tot veronder
stellingen laten verleiden zonder dit ter plaatse te vermelden.
Wanneer wij van enig onderdeel een opsomming hebben
gegeven van de kleur, waarin zij voorkwamen, en de stoffen,
waarvan zij waren gemaakt, dan zijn deze gegevens aan die
boedelbeschrijvingen ontleend die een voorwerp van deze stu
die zijn geweest. Het is derhalve niet onmogelijk, dat in overige
inventarissen nog andere stoffen of kleuren worden vermeld.
Hoewel sedert het verschijnen van de eerste bijdrage vijf
jaar zijn verstreken, in welk tijdsverloop de klederdrachten
bij voortduring een onderwerp van studie zijn geweest, zijn
anderzijds geen bijzonderheden aan het licht getreden die aan
vulling van onze vorige bijdragen noodzakelijk of wenselijk
maken. Wel willen wij er tot slot nog op wijzen dat er altijd
een grote gebondenheid heeft bestaan tussen gewest en zijn
bewoners, tot uitdrukking komend in de kleding. Dit open
baarde zich ook nog in de 20e eeuw, wanneer men bij ver
huizing het eigen costuum verwisselde voor dat van zijn
nieuwe woonstreek. Men trof dit verschijnsel echter vaker
aan bij vrouwen dan bij mannen omdat deze laatsten eerder
tot het burgercostuum neigden. Zo zijn bv. gevallen bekend
waarin Walcherse vrouwen bij verhuizing naar Zuid-Beveland
van costuum verwisselden. Een ander geval betreft een Kad-
zandse, die toen zij op Walcheren ging wonen de Kadzandse
dracht trouw bleef, doch haar kinderen in Walchers costuum
kleedde.
