1810 februari Holland geïncorporeerd was. Zoals ik den staat der zaken inzie is zij
aldus: de koning wil niets cedeeren en daarom neemt de keyzer maar.
Zoo nu de koning blijft persisteeren, dan zal de keyzer ook blijven nemen.
Het land zou anders alras zonder heer wezen. En van teruggaan weet
Napoleon niet. Zijn huwlijk schijnt besloten met een Oostenrijksche
princes.
Dingsdag 27. De Moniteur van heden behelsde een note dato 24 januarv
door den minister van buitenlandsche zaken te Parijs overgegeven aan den
minister van buitenlandsche zaken Röel, waarin na veel motiven, speciaal
op den voortgang der commercie in Holland gegrond, tegen het continen
taal systema, Sa Ma. se propose de rappeler chez lui son frère en geheel
Holland stellende in den staat zoals het was a la conquête de 1795. Dit
weynige wierd er mij maar van verhaalt. Men vertelde reeds hier. dat het
oogmerk was om Holland bijeen te laten en te doen bestuuren door een
landamman of iets dergelijks onder het protectorschap van Napoleon.
Zowat op zijn Zwitsersch. Welke dugtige evenementenDe délegué van
de sousprefect had de sleutels van de locaalen in de Abdij aan de con-
chierge de Nut laten afvragen. Deze had order van den landdrost om ze
niet af te geven dan met geweld. Hij weygerde die ook. Kreeg 2 militairen
in huis en heden zijn zo ik verneem de locaalen door een smit geopend.
Woensdag 28. De tijdingen behelsden nog al den vooruitmars der Fran-
schen in Gelderland. Uit Holland was niets nieuws. De koning bleef bete
ren te Parijs, maar van zijn terugkomst wierd niets gemeld. In een parti
culiere brief van de landdrost melde hij een koninglijk besluit, waarbij de
amptenaars. die belet wierden hunne functiën uit te oeffenen, wierden
verklaart voor diligent. Dan, hij communiceerde die niet algemeen, omdat
het welligt al te spoedig uit het veld zou doen lopen. Ondertusschen. die
er niet van weet blijft in de verlegenheid.
94
