Woensdag 1. De Hollandsche platbomers bleven al kruyssen op Schelde 1809 november
en de Fransche brikken op den Hont. Men las in de Engelsche courant
van een aanbesteding in London om 1000 ossen in Walchren te leveren
voor de troupes. Dit gaf althans geen vertrek te kennen. Het vleesch begon
zeer schaars te worden. Men sprak van aanzoek van de zijde van Engeland
om te handelen over den vrede, met een wapenstilstand van een jaar. Dan
dit kwam mij zeer onwaarschijnlijk voor, hoe hartlijk ik ook zulks ver
langen mogt.
Donderdag 2. De onzekerheid van de inkomste der gewoone stadsmidde-
len had mij aanleyding gegeven om alle betalingen te doen opschorten,
zonder in de vergadering geordonneert te zijn. Ik ontmoette hier veel
oppositie van Bjecius], die geen gevaar zag met voort te gaan, niettegen
staande zijn opgemaakte staat tot ultimo 1809 zeer nadeelig sloot. Ik
moest dit volhouden, hoewel dit mij veel moeite deed, daar ik wist, dat dit
veel menschen en zelf leden der vergadering zeer zou kunnen disapointeren.
Ik had hierover alle saturdage onaangename debatten, die mij moeite
deden. Maar daar ik in allen gevalle bij eenig financieel enibarras tog
altoos de spits moest afbijten, kon ik niet toegeven. Mijn oogmerk was,
om alle betalingen en vooral tractementen een maand te verschuiven.
Dit deed tijd winnen en dit was bij provisie het zoeken. Ondertusschen
valt het verdrietig, als men over zulke zaaken met authoriteit beslissen
moet. Dan hetgeen 't zwaarste is moet 't zwaarste wegen.
Uit een brief uit Goes vernam ik. dat de troupes aldaar sterk vermeer
derden en men groote fortificatiën aan Bath maakte. Men vreesde zelf
voor remotie van meer dan één hofstede. Van die zijde heb ik in
mijn financiën reeds een dugtigen slag en misschien nog erger te voor
zien.
Vrijdag 3. Er wierden nog 5 regimenten Engelsehen verwagt. Geen
wonder, daar men niet onkundig wezen kon van de vermeerdering der
troupes in Zuid-Beveland en daar de vrede met Oostenrijk de handen
volkomen ruim gaf. Over Rotterdam kwam tijding uit London, dat de
onlangs verkogte en aangeslage thee was vrijgegeven. Dit verwonderde
mij niet en had niet anders verwagt, daar de confiscatie geheel strijdig
was met den duidelijken letter der capitulatie. Men verhaalde, dat het
Fransch hoofdkwartier in Goes gearriveert was. Wat geven alle die tij
dingen, van welken aart ook, niet een aanhoudende ongerustheid! Ik
word veel afgetrokken door zeer veel bezigheden. Gelukkig misschien. Ik
ware anders nog onvergenoegder.
31
