1809 december schen commandant. Dan, alles verklaart zig ongelukkig zeer ligt, wanneer
men let op de tijdingen, die gem. generaal ons uit Holland verhaalde
betreklijk de apparente incorporatie van Holland, tenminsten zeker van
Zeeland cum annexis, in Vrankrijk, blijkbaar uit de boodschap van
Napoleon aan den Senaat, hiervoren vermeld, en de ministerieele harangue,
daarop toepasselijk, waarbij Holland word aangemerkt als een accres der
rivieren en dus als een accessorium, dat zijn principaal volgen moet. Ook
waren de tijdingen verder, dat de eisschen van Napoleon exorbitant waren.
Hij was ondertusschen van Josephine gescheyden, wijl zij niet meer
geschikt was voor de procreatie en hij opvolgers uit zijn eigen bloed aan
Vrankrijk leveren wilde. En onze koning was nog te Parijs. Terwijl de
3 pet effecten op dat alles tot 30 pet gedaalt waren.
Welk een toestand voor ons ongelukkig land. Hier schiet menschlijke
hulp verre tekort en zonder Godlijke voorzorg is ons vaderland voor
altoos misschien verdeeld en verloren! En hoe zal nu hier onze situatie
worden? Kan men na dat alles wel anders wagten dan Franschen, die
misschien kortheidshalve en om alle verdre ceremoniën te vermijden ons
dadelijk in bezit zullen nemen en dan overstromen als sprinkhanen in
Egypten!Dit zal zig alras opklaaren. Inmiddels is gelatenheid en onder
werping de leer van 't Evangelie. Er valt tog geen hair van ons hoofd
zonder de wille des Hemelschen Vaders.
Terwijl nu Vere met Hollandsche troupen bezet was, lagen nog heden
avond veele Engelsche schepen aan 't Brezand. den Haak en Roompot
en 3 voor Vlissingen; de 29 Hollandsche cannonneerbooten bleven nog
bij Wulpen ten anker leggen.
Het gepasseerde van dezen dag, vooral relatif de voorschr. tijdingen,
veroorzaakten mij angstvallige gedagten! Neerslagtige vooral over den
veegen nood van ons land, ontmoedigende voornamelijk bij zoo verre ik
mijn beste jaaren en levenstijd besteed had in den dienst van eene stad.
die ik welligt zou moeten verlaten en daarin zelfs nog moet blijven
voortvaaren. Neen, dat kan ik, als de uitzigten zo blijven, met dat hart,
met dien ijver, niet meer doen! Dat voel ik dat onmogelijk word. En hoe
kom ik er van los, en wat dan? O, wat al vragen doen zig voor mijn
geest op, die ik niet kan beantwoorden. God geve mij en andren wijsheid
om Zijn weg te volgen en in alles die keuze te doen, die voor Zijn eer en
ons belang het meest bevorderlijk zal kunnen wezen. En dan: Si fractus
illabatur orbis impavidum etc.
Dingsdag 26. Ik vergat onder gistren te melden, dat de toornwagters
eergistren nagt hadden zien roeien drie sloepen van de Engelsche can-
60
