luchthartig. Druk en interessant werk, een chef die hem daarin ten volle
laat delen, deze dingen wegen voor de zestienjarige jongen zwaarder dan
de beloning.
Begin september heeft hij „un petit secours" naar Luik kunnen zenden,
maar als ook de maand september weer ten einde loopt, zonder dat er van
een vaste salarisregeling gerept wordt, is het toch Matthieu zelf, die er
over begint. Het werd tijd! Van 13 tot 29 september heeft hij niets kunnen
laten horen, „J'ai couru plus de trois semaines avec quatre sous (10 ets)
dans ma poche, ce qui est trop peu pour vous écrire et payer le port. En
vous écrivant non affranchi, je n'étais pas assure que vous pourriez le
payer, ce qui vous aurait causer de la peine. Vous pouvez vous imaginer
que je faisais grande bombarie tous les dimanches avec mes quatre sous
qui marchaient de ma poche dans ma main et vice-versa et cela sans
tambour ni trompette." Dat hij er nu over schertsen kan, komt door het
goede nieuws, dat hij te melden heeft, maar „tout le mois passé j'était
triste, triste de ne pas recevoir de nouvelles de vous, triste de ne pas
pouvoir vous en donner a cause du manque d'argent". Een wanhopige
brief van thuis doet hem over alle aarzelingen heenstappen. En wat
gaat het dan gemakkelijk! Het was immers totaal geen onwil, maar
puur onbegrip, misschien ook onwetendheid van de omstandigheden,
waarin zijn jonge vertrouwensman en diens familie verkeerden, die het
uitstel hadden veroorzaakt. Maar wat heeft het mijn vader, die nooit voor
zichzelf vragen kon, gekost, om eindelijk zijn verzoek te formuleren, als
hij na een hele dag werken met zijn chef, op het punt staat de brieven op
de post te brengen: ,.Je vais écrire demain a Liège, monsieur, ne pourrais -
je avoir quelque argent pour le joindre a ma lettre?" „Mais certes.
mon gargon, dit-il, combien vous en faut-il, et je lui demandai 25
florins." Eenmaal opmerkzaam gemaakt, regelt de heer Alberts meteen de
hele zaak: salaris over drie maanden a 15 per maand, hem bij zijn
komst in 't vooruitzicht gesteld wordt uitbetaald: met aftrek van voorge
schoten reisgeld22) blijft er 32.50 over. Nog diezelfde dag (29 sept.)
gaan er twee brieven op de post, een min of meer officiële, waarin zijn
moeder bericht wordt, dat zij bij de heren Hopp en Blanchemanche te
Maastricht, die daarvan verwittigd zijn, 30.kan afhalen 2.50
houdt Matthieu als zakgeld, hij zal er genoeg aan hebben, schrijft hij, tot
de volgende betaling de andere een vertrouwelijke brief alleen voor zijn
moeder bestemd, waaruit het bovenstaande is ontleend.23)
Een juichkreet uit Luik is het antwoord (3 okt. '62)„Sous l'impres-
sion de la plus grande joie, que j'ai eu depuis longtemps, je prens la
plume pour t'accuser la reception de ta lettre, qui est venue me tire de
38
