ANTHROPOLOGICA UIT OUDE
ZEEUWSE BEGRAAFPLAATSEN
door
Dr A. J. VAN BORK-FELTKAMP.
Gelijk in heel ons Deltaland doet de invloed van de zee zich ook sterk
tot diep landinwaarts gelden in onze Zuidelijke provincie, die haar
naam aan haar ontleent. Daar is het, dat in de loop der tijden telkens land
voor water heeft moeten wijken. Evenwel werden nederzettingen van mensen
daarbij niet zó volkomen verzwolgen, dat niet bij gunstig samenspel van
wind en tij later zo nu en dan sporen ervan en daaronder stoffelijke
menselijke resten bereikbaar werden om te worden verzameld. Aangezien
de data der stormvloeden geboekstaafd zijn, is men zeker van de tijdsbe
paling ante quem, waardoor zulke vondsten vergelijkbaar worden met mate
riaal van andere herkomst, waarvan de ouderdom eveneens bekend is.
Het Zeeuwsch Genootschap der Wetenschappen kwam in het bezit van
menselijke skeletstukken van het ondergelopen dorp Nieuwlande en van de
stad Reimerswaal, daar aangetroffen door Dr. W. G. N. van der Sleen,
welke schedels zich voor beschrijving laten combineren met die van het
voormalige eiland Noord-Beveland beoosten Wijtvliet29) (Wanteskuipe, Eme-
lisse en Welle) en met menselijke overblijfselen van Aardenburg, Brigdamme
en Middelburg.
Nieuwlande was een dorp op Zuid-Beveland in de Oostwatering, dat van
stormvloeden te lijden had in 1530 en 1532 en daarna niet werd herdijkt. De
gevonden beenderen werden aangetroffen in de omgeving van de overspoelde
kerk en op 22 VIII 1947 door P. J. van der Feen verzameld.
Wanteskuipe, Emelisse en Welle liggen in de tegenwoordige gemeente
Kortgene op Noord-Beveland en maakten in de Middeleeuwen deel uit van
het eiland Noord-Beveland beoosten Wijtvliet, dat ook ten offer viel aan de
rampen van 1530 en 1532; dit materiaal werd geborgen door de heren
L. G. Gelderman. arts en K. de Vos te Kortgene.
In 1598 nam de herdijking een aanvang, maar geen van de drie genoemde
plaatsen werd opnieuw een wooncentrum, noch verrees er een kerk of een
kapel, zodat met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid is aan te
nemen, dat er na 1530 niet meer begraven werd.
Reimerswaal, ,,de derde stad van het middeleeuwse Zeeland", (Dr W. S.
Unger en Dr. J. J. Westendorp Boerma: De steden van Zeeland. Arch.
Zeeuwsch Genootschap der Wetenschappen 1957) was tot 1530 een
29) Oudtijds onderscheidde men twee eilanden Noord-Bevel and.
21
