Het tuig van Klosse (van Kootje Kenelis). Minderwaardig materiaal, slechte kwaliteit. Je mag mee mi tuusbluverswaogen. Je moet thuisblijven. WZD. 1006. art. tuusbluverskarre, in 't bijz. Z.V.W., ook als boven geg. u. 'n Ure is gêên kous, je kunt'm nie anfrekk'n, Gebruik je tijd. WZD. 487. art. kous(e): de uitdr. aid. echter nie rekkeCn), uutrekken, aldus ook voor Z.VI. en plaats. Z.B., N.B. opget. Ie zit dao te kiek'n as 'n uul op 'n klute. Hij zit er onnozel bij, hij zit te suffen. WZD. 1011. art. uul: uitdr. alg. Z.VI., plaats, ook W. opget. Dao zien twêê diengen, die je nie mag laot'n uutgaon, 'n segaor en 'n vrommes. Vrouwen moeten niet alleen uitgaan. Ie wier uuigekuust Hij kreeg een standje, werd uitgescholden. WZD. 1019. art. uutkuusse(n): uitdr. niet opget. N.bene, Op Z.eil. verstaat men lett. onder uutkuusse(n) schoonmaken (voorwerpen, een kamer enz.), niet zichzelf netjes maken. Uutkuussen: een standje geven Is in het bijz. Z.VI. Van êên soorte uutgeraok'n. Een bepaalde soort ver uitverkocht hebben. Waor is die uutgespuf? Spottend; waar komt die vandaan? WZD. 913. art. spitte(n), waar als Z.VI. vorm sputt'n is geg. De uitdr. (lett. uitgespit) niet aanget. Ie moe altied z'n kop uutwèrk'n. Hij moet altijd zijn zin doorzetten. WZD. 477. art. kop koppigheid). De uitdr. ook Z.eil., m.n. W., Z.B. V. Ie praot as of ie gêên vel over z'n buuk èt (eit). Hij praat onzin. Ie vaogt'r z'n vellen an. Hij trekt er zich niets van aan. WZD. 1028. art. vaege(n); vaogen; de uitdr. in 't bijz. Z.VI., daarbuiten voor Ier. opget. Ie was in z'n vliegende vèndels. (vaonen). Hij was in nachtgewaad, in zijn hemd. WZD. 1034. art. vaone hemd en 1038. vendel lap, flard, beide in 't bijz. Z.VI.; ook de uitdr. 't Vereist nie! Het behoeft geen dank. WZD. 1042. art. vereise(n), in 't bijz. in deze beleefdheidszin; ook Z.eil. N.bene niet G., Ofl. opget. De vèrkes gaon êê(r)der dood van 'n leegen bak as van 'n vuul'n. Vieze varkens worden niet vet. WZD. 53. art. bak 1., uitdr. ook voorW. geg. De hieronder gen. uitdrukkingen niet opget. De vuulste vèrkes zoek'n nao 't schóönste ströo. Wie het minste gewend zijn, stellen vaak de hoogste eisen. 'k Zwêêt'n as 'n vèrken en ik bleuz'n as 'n meelzak. Als iemand wit van de kou ziet. 47

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1966 | | pagina 47