Een andere vereerder voegde er zelfs nog een vergelijking met Hippocrates aan toe Si mihi Panthnoidae placeant deliria sectae Et nova migrare in corpora eredam animas Aut medio Hippocratem Levino vivere dicam Aut medio vivit Lemnius Hippocrate. A. Hofferus Zo men de dromerijen der Pijthago- risten, de zielsverhuizingen geloo- ven mogt; dan woonde de ziel van Hippocrates in Levinus; of die van Lemnius in Hippocrates. A. Hofferus21 De Antwerpse priester, Laurens Beyerlinck, wijdde aan zijn vriend bij diens overlijden het volgende epigram22 Ne magis Hybiaeo lateat sub melle venenum Praestitit id medica Lemnius arte potens. Ille tibi vires, species, caussasque23 latentes Herbarum, ingenio dexteriore notat. Ergo Dioscoridi quantum das Graecia, tantum Debes Laevino Belgica grata tuo. Hetgeen als volgt vertaald kan worden Dat onder de honing van de Hybla24 geen vergif meer verborgen is, Bewees Lemnius, die machtig is in de geneeskunst. Hij toont U de krachten, de soorten en de verborgen oorzaken Der kruiden met heel kunstig talent. Zoveel derhalve gij, Griekenland, geeft aan Uw Dioscorides25 Zoveel zijt gij, Nederlanden, dankbaar verschuldigd aan uw Laevinus. Naast de vergelijking met Erasmus, passend in de 17e eeuw, en Hippo crates, zien wij hier die met Dioscorides in de tijd van het humanisme. In dezelfde tijd, kort na Lemnius' overlijden, maakte Paschasius Oenius, rector van de Latijnse school te Zierikzee, een gedicht, waarin hij zijn pas gestorven vriend kenschetste als priester en medicus, vol plichtsvervulling, menselijk, tegemoetkomend, vriendelijk, eerlijk en wars van onware schijn of veinzerij, Gode dankbaar de verkregen gaven teruggevend26 Sacrificus simul Medicus quo nomine cives Demeruit, cunctis officiosus erat Obvius, expositusque suis dum vita manebat, Comis humanus, candidus usque fuit, Fuci expers fictique etiam, simulata perosus, Nee tetricus vultus, nee tulit ipse minas, Municipi quoque se impendit, turn fovit, illi Exemit morbos, sed medicante Deo. Nam quascunque animi dotes, quae munera mentis Obtinuit, supero accepta referre solet

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1971 | | pagina 39