het origineel slecht leesbaar. Bovendien kan men nog, zo men wil,
decembres vervangen door decern tres. In het eerste geval zou er dus
gestaan hebben: toen hij 40 jaar oud was geworden. In het andere
geval met decern tres, zou de betekenis geweest zijn: toen hij drie en
vijftig jaar oud was geworden. Op grond van deze mogelijkheden twij
felt Hult tussen 1520 en 1530 voor het geboortejaar. Rekening hou
dend met de mogelijkheid van decern tres geeft hij de voorkeur aan
1520, daarbij als uitgangspunt nemend de sterfdatum 19 October 1573.
Er is echter een andere vaststaande levensdatum van Willem Lemnius,
n.l. zijn inschrijving aan de universiteit van Leuven op 11 juli 1545.
Hij was toen vermoedelijk ongeveer 15 a 16 jaar oud, zodat zijn ge
boorte in 1530 gesteld zou kunnen worden. Men kan de zin in het
epitaaf ook zó opvatten, dat hij 40 jaar van zijn leven is gepasseerd,
terwijl tweemaal Thors juk misschien duidt op 2 levensjaren daarna. Ik
deel daarom niet de mening van Hult die ook nog twijfelt aan de ge
boortedatum van Levinus Lemnius. Door talrijke auteurs is deze
datum op 20 mei 1505 gesteld, maar Hult zou deze liever ongeveer 10
jaren eerder plaatsen. Weliswaar hebben genoemde auteurs geen van
allen de bron vermeld waar zij deze datum hebben gevonden, maar het
ligt nü wel voor de hand, dat dit geboortejaar van Levinus Lemnius
juist is.
PUBLICATIES EN BETEKENIS
Van Willem Lemnius zijn niet zo veel publicaties bekend als van zijn
vader. De vier die bekend zijn, worden hierna besproken.
1Een schrijven aan zijn vader (Epistola ad patrem qua obiter docetur
educationem plus efficere in animis hominum quam aëris ambientis aut
loei qualitatem) waarin wordt aangegeven, dat de opvoeding in de
menselijke geest meer uitwerkt dan de hoedanigheid van het klimaat
of van de landstreek. De brief is vermoedelijk geschreven tijdens
zijn studietijd in Italië, en is gepubliceerd achter De termino vitae,
Antverpiae, 1554 van zijn vader. Willem bedankt erin voor de opdracht
die Levinus aan hem wijdde in diens boek De honesto animi et corporis
oblectamento.
2. De Stomacace. Deze verhandeling (over mondzeer), door Levinus
Lemnius gekenschetst als een zeer goed boek (luculentum librum),
zou Willem hebben geschreven na zijn promotie te Pisa. Vader Lem
nius voegt er aan toe, dat hij zich door de inhoud ontslagen acht
van een uitvoerige bespreking van diagnose en therapie van scheur
buik130. Verschillende auteurs zeggen, dat De Stomacace nooit in druk
verschenen is131. Hiertegenover wordt in Schorbuti Historia, door
139
