verhandeling der voornaamste ziekten op de O.I. schepen door P. de
Wind (Middelburg 1760).1
Paulus de Wind was getrouwd met Berdina Tak uit Zierikzee. Na
haar dood trad hij in het huwelijk met Cornelia Dobbelaer uit Vlissin-
gen.
Gerard de Wind (1730-1800)2, een broer van Paulus, promoveerde in
1752 te Leiden op het proefschrift De hydrocele. In 1778 werd
hij benoemd tot hoogleraar in de ontleed-, heel- en verloskunde aan
het Athenaeum te Middelburg. Daarvoor was hij lector aan dezelfde
instelling. Hij aanvaardde zijn hoge functie met de rede Oratio de
sapientia divina in admirabili corporis humani fabrica.
Tot deze reeks dient ook gerekend te worden Johan Beekhoven de
Wind, zoon van Gerard de Wind (1685-1752) en Elisabeth van Beek
hoven; hij was een oudere broer van Paulus en Remonstrants predi
kant te Haarlem, maar praktiseerde tevens als arts.
Interessant is zijn vertaling van Saviard's Nouveau recueil d'obser-
vations chirurgicales, Parijs 1702, onder de titel Nieuwe Verzameling
van heelkundige waarnemingen met eenige byzondere hulpmiddelen
enz., Haarlem 1756.
Samuel de Wind (1742-1803), zoon van Paulus de Wind en Berdina
Tak, was huisarts, 's lands- en stadsoperateur, vroedmeester en tevens
een bekend "steensnijder", evenals zijn vader3. Hij was getrouwd met
Cornelia Dobbelaer.
Samuel had een zoon, die weer Paulus de Wind genoemd werd. Deze
Paulus leefde van 1767-1797 en promoveerde op een belangrijk
proefschrift; Over de galziekten. In 1792 werd hij in zijn geboortestad
Middelburg benoemd tot lector in de chirurgie en de anatomie aan de
fllustre School aldaar. Hij was gehuwd met Elisabeth de Wind, zijn
nicht.
Samuel de Wind, de zoon van Paulus de Wind en Elisabeth de Wind,
werd op 25 januari 1793 te Middelburg geboren; hij stierf 19 augustus
1859 aldaar. Samuel heeft in Leiden rechten gestudeerd. In zijn juri
dische loopbaan heeft hij een aantal ambten bekleed: advocaat, sub
stituutofficier bij de rechtbank te Middelburg, rijksadvocaat, officier
van justitie en in 1838 werd hij benoemd tot vice-president van het
provinciaal gerechtshof van Zeeland. In 1821 trouwde hij zijn nicht
Cornelia Dobbelaer de Wind. Samuel de Wind heeft zich vooral ver
dienstelijk gemaakt als historicus. Zijn publicaties liggen op het gebied
van geschiedenis en recht. Hij was weliswaar geen medicus, maar als
grote zoon van het geslacht De Wind en als groot man in Zeeland
moet hij stellig genoemd worden.
Boudewijn Dobbelaer de Wind (1775-1818), zoon van Samuel de
Wind en Cornelia Dobbelaer promoveerde tot medicinae doctor in
1799 te Leiden. Hij werd lector, en president der Provinciale Com-
12
