missie van Geneeskundig Onderzoek en Toevoorzigt van Zeeland.
Hij stelde belang in het verschijnsel "schijndood", waarover hij een
verhandeling schreef'4. Hij trouwde de dochter van zijn zuster: Petro-
nella Tak.
Samuel Dobbelaer de Wind (1817-1889), zoon van Boudewijn Dobbe-
laer de Wind en Petronella Tak, promoveerde in Utrecht op het proef
schrift De ascite (1841). Hij vestigde zich in Middelburg en was als
geneesheer populair. Maar hij had een bredere belangstelling, zodat hij
tevens lid was van de Geneeskundige Raad van Zeeland, van de ge
meenteraad van Middelburg en curator van het gymnasium. Boven
dien bevorderde hij het muziekleven in zijn geboorteplaats. In het
Zeeuwsch Genootschap hield hij voordrachten, onder andere over:
Engels zweet, over Boerhaave en over steenziekten. Publicaties van
zijn hand zijn echter niet overgeleverd. Kinderen had hij niet. Het
geslacht De Wind sterft in Noord-Nederland met hem uit in 1889.
De meest belangwekkende figuur uit de familie is ongetwijfeld de
achttiende-eeuwse arts-chirurg en obstetricus Paulus de Wind. In de
Provinciale Bibliotheek van Zeeland bevindt zich een levensbeschrij
ving van hem, van de hand van zijn zoon Samuel. Dit Summarium
Vitae5 laten wij thans in zijn geheel volgen.
13
