Dit orgel deed dienst tot 1876 toen mej. Sophia Temmeman de kerk te Hoofdplaat een nieuw orgel ten geschenke aanbood. Dit instrument werd gebouwd door de fa. Adema te Amsterdam-Leeuwarden. In 1965 is het gerestaureerd door de fa. Vermeulen te Weert. Daarbij is de trompet 8' vervangen door een ruispijp 2 sterk en de voix celeste door een prestant 2'95. De dispositie is thans als volgt: Hoofdwerk: Bovenwerk: 1. Bourdon 16' 1. Holpijp 8' 2. Prestant 8' 2. Salicionaal 8' 3. Octaaf 4' 3. Flute harmonique 4' 4. Fluit 2' 4. Prestant 2' 5. Ruispijp 2 st. Klavieromvang C-f'" Aangehangen pedaal C-d'. Dit orgel is een goed 19e-eeuws instrument. Het heeft een eenvoudig front in neogotische stijl. HULST, ST. WILLIBRORDUSKERK De St. Willibrorduskerk te Hulst is een van de weinige middeleeuwse kerken van Zeeland, waarvan een serie middeleeuwse kerkrekeningen bewaard is gebleven96. Daardoor is niet alleen de bouwgeschiedenis van de kerk in grote lijnen te volgen, maar ook de geschiedenis van de orgels in deze kerk in de middeleeuwen. In de oudste rekening over 1409/10 wordt al melding gemaakt van een orgel. De daarop volgende rekeningen geven telkens uitgaven voor reparaties: 1415/16 een "scaepsvel ghebesight an die organe", in 1430/31 drie ijzeren rollen voor de koorden van de balgen en een "veile dat meester Jan d'orgelmakere bestede an d'orglen". Ook in 1440 repareerde deze meester Jan het orgel. In de jaren 1456/57 werd een nieuw orgel gebouwd. Jacob de Hont, vermoedelijk een schrijnwerker, ontving een betaling voor een vel per kament waarop het ontwerp voor het orgel was getekend. Blijkbaar diende het orgel te Axel als voorbeeld, want De Hont ontving ook een betaling wegens het meten van de hoogte van het orgel te Axel. In 1523 schijnen de kerkmeesters weer plannen voor vernieuwing of verandering te hebben gehad, want zij lieten zich naar Boudeloo rij den om daar het nieuwe orgel te bezichtigen. Of toen ook te Hulst een nieuw orgel is gebouwd valt door lacunes in de kerkrekeningen niet vast te stellen. Mogelijk besloot men het voorlopig nog met het oude instrument te blijven doen; althans in 1529 kochten de kerkmeesters een positief in Zeeland. Dit kan niet groot zijn geweest, want het werd op een daarvoor vervaardigde tafel opgesteld. Dat er sindsdien meer 146

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1976 | | pagina 144