I. DE BRONNEN, HUN TOEGANKELIJKHEID EN CONSERVATIE.
De bronnen kunnen als volgt worden ingedeeld: 1. Schriftelijke bron
nen; 2. Materiële bronnen; 3. Mondelinge bronnen.
I.l. SCHRIFTELIJKE BRONNEN.
Voor een overzichtelijke behandeling zijn de schriftelijke bronnen inge
deeld in de volgende categorieën: 1. Archieven; 2. Handschriften; 3.
Gedrukte werken; 4. Beeldmateriaal.
1.1.1. ARCHIEVEN.
In de beleidsnota is gesteld dat er thans een goede verzorging is van de
overheidsarchieven. Die van particuliere archieven - kerkgenoot
schappen, verenigingen, particuliere personen e.d. - laat soms nog te
wensen over. De Werkgroep kan zich verdienstelijk maken door in haar
mededelingenorgaan telkens op deponering bij bestaande archiefdien
sten aan te dringen. Voor wat betreft de toegankelijkheid, die bij kleine
gemeenten, waterschappen e.d. te wensen overlaat, kan door middel
van adressen verbetering worden bewerkstelligd. Eigen acquisitie, zo
als in de vorige eeuw plaats vond, lijkt overbodig. Het verschijnsel doet
zich echter voor dat archivalia in de handel komen en archieven niet bij
machte zijn deze door aankoop veilig te stellen. In noodgevallen zou
den de Werkgroep en het Genootschap hierin moeten voorzien, waarbij
het gevaar van afschuiven moet worden geëlimineerd. Een fonds zou
kunnen worden geformeerd, te beheren door de conservator voor
archief en handschriften, de thesaurier en de Werkgroep.
Bij het toegankelijk maken van de archieven kunnen organisaties als de
Werkgroep een belangrijke rol spelen. Thans lopen enige projecten
zoals het indiceren van het oud-archief van het Genootschap en het
project huizendocumentatie Middelburg. Hier is reeds sprake van een
vast team, dat wellicht bereid is om het werk aan soortgelijke projecten
voort te zetten, bijvoorbeeld voor andere steden. De prioriteit daarvan
zou steeds opnieuw moeten worden bezien, zodat het geen zin heeft
hier een opsomming van mogelijkheden te geven.
1.1.2. HANDSCHRIFTEN.
Deze verdienen een afzonderlijke behandeling aangezien het Genoot
schap nog steeds een rijke verzameling handschriften bezit. Deze is
vooral in de vorige eeuw ontstaan door aankoop op veilingen en schen
kingen door leden. Aan het begin van deze eeuw is de collectie aan de
Provinciale Bibliotheek in bruikleen gegeven. In 1914 is besloten om
handschriften die organisch in bestaande archieven thuishoren daar
mee opnieuw te verenigen. De resterende collectie was goed toeganke
lijk, maar de oorlog bracht een ware chaos teweeg. De kelder waarin de
handschriften waren geborgen moest vol water worden gepompt om
XVIII
