post gevat om de ruimte tussen het huis en het vuurwerk vrij te houden.
Wellicht zullen veiligheidsoverwegingen een rol hebben gespeeld met
het oog op de ontplofbare of brandbare lichtgevende mengsels. Ook
was het vuurwerk blijkbaar bedoeld om alleen door de Prins met de
genodigden en de gastheren bekeken te worden. Muzikanten op de
stoep, links onder de kleine zaal van het huis, brachten muziek ten
gehore.
Bij de opmerkingen over de eerste poort op de markt zal worden
gewezen op een tafereel dat 's avonds in de opening van de boog werd
geplaatst om als achtergrond te dienen voor het vuurwerk. Op dit
tafereel stond o.a. het monogram van Willem IV, gedekt met, zoals
Andriessen in het gedenkboek vermeldt, een keizerlijke kroon. Het is
niet duidelijk waarom hij deze kroon keizerlijk noemt. Het is de prinse
lijke kroon met vijf diademen, zoals de Oranje's die boven hun wapen
voerden. Op de architectuur van deze feestversiering wordt nog nader
ingegaan.
Aan de lange dag kwam een einde na afloop van het vuurwerk. De Prins
zal het sein voor het vertrek gegeven hebben. De markies en zijn
aanzienlijk gevolg zullen met veel plichtplegingen afscheid genomen
hebben van de Veerse magistraat. Zij stapten bij toortslicht in de
koetsen voor de terugtocht naar Middelburg, begeleid door degenen die
hen 's morgens in de Abdij van Middelburg ophaalden.
In het midden van de Lange Oudestraat stond nog een erepoort opge
steld, die speciaal bedoeld was voor de avondlijke rit. Hierbij zullen
chassinetten gebruikt zijn. Het was de laatste van het zestal "verhe
ven" poorten. Zij stelde een galerij voor, waarin men als het ware door
hemelsblauwe opengeschoven gordijnen keek op de gemalin van Wil
lem IV met haar twee kinderen. Daarboven woorden uit Seneca: Om-
nes in Unam contulit Laudes Deus, Talem que nasci Fata voluerunt
Tibi. Onder deze afbeelding, eveneens uit Seneca: Impleat Aulam
Mascula Prole Tuam, Generata Divo, Britonum Gentis Decus55. Bij het
verlaten van de stad had men nog het zicht op de aan de achterzijde
verlichte poort voor de Zandijkse brug. Het was de eerste Veerse
erepoort en ook de laatste op de route van de Prins. Alle evenementen
op deze dag waren in goede orde en zonder ongelukken verlopen.
HET "APPARAAT VAN DE INHULDIGING"
Het stadhuisbordes
Het stadhuisbordes vervulde in vroeger dagen in vele gevallen een
belangrijke rol in het maatschappelijk leven. De Veerse stadhuispui
vormt hierop geen uitzondering. Het stadhuis was de zetel van 's Lands
Vierschaar (de vergaderruimte was gelijkvloers gelegen, aan de rech-
142
