b. Jona Francis Robert
Van een andere medewerker aan het planetarium, de maker van de
koperen ecliptica Jona Francis Robert, is het nodige bekend. Hij blijkt
als instrumentmaker in de persoonlijke dienst van Van de Perre te
hebben gestaan. Vanuit deze functie solliciteert Robert in het voorjaar
van 1787 naar de vrijgekomen positie van 'Mechanist bij het Cabinet
van zyne Doorluchtige Hoogheid Prins Willem V', en alhoewel Van de
Perre hem 'ongaarne zyne dimissie' (ofwel ontslag) zou geven, schrijft
hij op Robert's verzoek toch een aanbevelingsbrief aan de directeur van
het Stadhouderlijke Kabinet Aemout Vosmaer12. In deze brief schrijft
Van de Perre, dat hij Robert heeft leren kennen als een 'ordentelyk en
eerlyk mensch en een zeer bequaam Mechanist', die hem 'getrouwe-
lyk' gedient heeft, en die daarbij niet alleen zijn 'Cabinet van Physische
Instrumenten' heeft onderhouden, maar die ook zelf 'verscheidene
nieuwe stukken heeft gemaakt, die de goedkeuring van my en veele
andre liefhebbers hebben weggedragen'.
Voordat Robert bij Van de Perre kwam heeft hij als Grenadier bij de
Zwitserse Guardes gediend, waar hij het vak heeft geleerd bij een
zekere heer 'Estland'13. De persoon van Robert is al eerder onder de
aandacht van de Stadhouder gebracht, zo schrijft Van de Perre,
namelijk tijdens diens bezoek aan Walcheren in het voorafgaande
jaar14. Bij deze gelegenheid heeft de Graaf van Randwijk, een van de
leden uit het gevolg van de hoge gast, ook enkele werken van Robert
gezien. Van de Perre heeft toen echter niet op deze vacature willen
aandringen, omdat het hem duidelijk was dat een dergelijke aanstelling
niet buiten Vosmaer om zou kunnen geschieden. Robert zou deze
positie echter wel zeer graag bekleden, ('tot verbetering en meerdere
bevestiging van zyn Fortuyn'), en vandaar dat Van de Perre zich nu
maar de vrijheid permitteert om zich direkt tot Vosmaer te wenden.
Mocht Robert voor de functie in aanmerking komen, dan hoopt Van de
Perre overigens nog wel enige tijd te krijgen om dan zelf in zijn eigen
vacature te kunnen voorzien.
Waarschijnlijk heeft Robert inderdaad deze betrekking kunnen krijgen,
want niet lang hierna blijkt Van de Perre over een nieuwe instrument
maker te beschikken in de persoon van David Reghter, tevens goud- en
zilversmid te Middelburg15.
c. Overigen
Daarmee zijn we nog niet door de instrumentmakers heen. Afgezien
van Robert en Van den Eeckhout heeft er ook nog een derde instru
mentmaker een bescheiden bijdrage aan het geheel geleverd. Dat blijkt
althans uit een signatuur op het kompas dat bovenin het werkstuk
86