paald niet uit achting voor de 'Cadet'. Kan deze laatste echter de nominatie van overige bewindhebbers en hoofdparticipanten verkrijgen, dan heeft hij geen be zwaar. Hij zal er dan maar het beste van hopen27. In november, wanneer de be noeming een feit is geworden, heeft Johan Adriaen kennelijk al zijn sentimenten weer terug, gezien het feit dat hij de Prins nu in een lange brief vol hartstochtelij ke lyriek weet te bedanken28. Toch weet de Prins dit wel te waarderen. Juist in deze maanden had hij tegenslag op tegenslag moeten incasseren, en dan doet een hartelijke brief een mens be paald goedHet heeft hem dan ook groot plezier gedaan om mee te kunnen wer ken aan de 'eensgezindheid en goede harmonie in Uwe famielle' zo schrijft hij ten antwoord29. En inderdaad: 'De omstandigheeden zijn thans zeeker voor mij niet aangenaam', dat heeft Van de Perre goed aangevoeld. Men moet dan ook wat 'Philosophisch' kunnen denken, om zich de zaken niet te veel aan te trekken. De Prins voelt zich gesteund door zijn innerlijke overtuiging dat hij ten onrechte mishandeld wordt. Hij besluit deze brief aan Van de Perre dan ook met een heil bede: 'God geeve dat de verwarringe niet zo groot worde, dat zij het verderf van 't Lieve Vaderland veroorzaake, en maake dat de oogen bij tijds opengaan, en dat de goede Ingezeetenen zich niet langer laten mislijden door Lieden, die on der het schoon schijnend pretext van Vrijheid en Vaderlandsliefde, met niet an ders bezield zijn dan met eigenbaat, en lust om over hunne medeburgeren te heerschen'. Van de Perre's bemoeienis met de orangistische 'Akte van Verbintenis' (1787) De binnenlandse verhoudingen in de republiek gingen meer en meer op een stil zwijgende burgeroorlog lijken. In Holland en Utrecht was de democratische pa- triottenbeweging tot op grote hoogte uitgegroeid, terwijl de prinsgezinden daar entegen (in bijvoorbeeld Gelderland en Zeeland) op steeds intolerantere wijze de machtsposities bleven innemen. Om wat tegengas te geven aan de patriotten- beweging deed de Engelse gezant Harris in het najaar van 1786 het voorstel om de prinsgezinden landelijk te organiseren30. Het moest toch mogelijk zijn om de patriotten te overtroeven; met een manifest bijvoorbeeld, dat door vele aanhan gers getekend kon worden. Hadden de patriotten in augustus 1786 een 'Akte van Verbintenis' opgesteld, een soort van politieke geloofsbelijdenis31, welnu, dat konden de orangisten ook! Een prinsgezinde 'Akte van Verbintenis' zag daarom in november het licht, met als politiek credo het 'mainteneren... van de tegen woordige constitutie'32. Spijtig genoeg voor Harris lieten de prinsgezinde regen ten in den lande zich niet zo makkelijk schriftelijk vastleggen. Alleen in Zee land, waar Harris' aktiefste medewerker Laurens Pieter van de Spiegel zelf de zaken kon regelen, is het uiteindelijk gelukt om een groot aantal regenten onder de nieuwe banier te scharen. Van de Perre hoorde voor het eerst van dit initiatief op 19 januari 178733. Tijdens een diner eerder die week had Van de Spiegel met een aantal 'Politieke Heren' een 'mondgesprek' gehouden over de politieke toestand van het land. Van de Perre was bij dit diner wel uitgenodigd, maar had wegens andere verplichtingen verstek moeten laten gaan. De slimme raadpensionaris Van de Spiegel had tij dens dit overleg totaal niet laten blijken wat de oorsprong van het plan was, noch dat het de bedoeling was om de prinsgezinden duidelijk te scheiden van die re genten, welke een meer patriottische instelling bezaten. Van de Spiegel had zich slechts afgevraagd, (als het ware hardop denkend), of het niet zinnig zou zijn, 49

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1983 | | pagina 87