ken doctoor en meester om daar te logeeren bij de slaaven'. Meteen de volgende
dag staat er: 'breeke onse slaavecombuys aff als mede t schot van t halffdek de
beddings en pallesaade tusschen deks mans en vrouwenhuysjes. Bergen t selve in
de last'32. Bovendien werd het schip nadat de slaven van boord waren gegaan
goed schoongemaakt, en met veel zeewater uitgespoeld33.
Er waren verschillende manieren waarop de slaven verkocht konden worden.
Soms werden er slaven besteld door plantagehouders, en soms zochten de kapi
teins contact met de lokale planters en verkochten de slaven uit de hand. Als er
geen contracten waren werden de slaven op 'publique vendu' verkocht34. Nadat
de slaven verkocht waren kocht men met het verkregen geld de retourlading in,
en aanvaardde men de reis terug naar het vaderland. De terugreis duurde voor de
schepen van de Commercie Compagnie gemiddeld 74 dagen35. De totale reisduur
was gemiddeld 18 maanden36.
Het leven aan boord van een slavenschip
Nadat de slaven door de handelaren in Afrika aan boord van een schip waren ge
bracht, en nadat de keuring had plaatsgevonden, werden de goedgekeurde slaven
gebrandmerkt. Men was bang dat anders de goedgekeurde slaven verwisseld
zouden worden met slaven die niet goed genoeg bevonden waren37. Daarna kre
gen de vrouwen iets 'waarmede zij haer schamelheid mogten bedekken'. De
mannen en kinderen bleven naakt18.
De slaven hadden als ze aan boord kwamen al allerlei angstaanjagende erva
ringen achter de rug. Eenmaal aan boord waren ze, volgens Gallandat, bang eerst
door de blanken gedood en vervolgens opgegeten te worden39. Gallandat schrijft
dan ook dat het noodzakelijk is 'dat men aan de slaven, zoo dra zij gekocht zijn,
te kennen geeft, dat ze geen kwaad te wachten hebben; dat de blanken geen men-
scheneters zijn; dat zij de negers kopen om dezelven naar een goed land te voe
ren, alwaar zij veel van hunne landslieden zullen vinden, en alleenlijk tot den
landbouw gebruikt worden'. 'Men moet', zegt Gallandat vervolgens, de slaven
tevens 'op een bescheiden wijze aanzeggen, dat zij zig goedwillig aan hun nood
lot moeten onderwerpen, de blanken gehoorzaam zijn, geen kwaad doen, of dat
zij op de allerstrengste wijze zullen gestraft worden'40.
Aan de slaven werd inderdaad goed duidelijk gemaakt dat ze gehoorzaam
moesten zijn, en vooral niet aan een opstand moesten beginnen. Ter afschrikking
werden dan een keer de kanonnen op hen gericht; weliswaar met een lading van
erwten of gort, maar voor de slaven evengoed afschrikwekkend41. Zolang men
aan het inladen was, was het gevaar van ontsnappen aanwezig. Omdat bij de ne-
32. Archief MCC, inv. nr 1405, d.d. 10 juli 1789 tot 13 juli 1789.
33. Unger, 'Slavenhandel', 83.
34. Van Dantzig, Nederlandse aandeel103.
35. Unger, 'Slavenhandel', 84-85.
36. Ibidem, 36.
37. Ibidem, 46; Vrijman,'Geschiedenis', 164-165.
38. Unger, 'Slavenhandel', 46; Van Andel, 'Geneeskunde', 623.
39. Gallandat, 'Onderrichtingen', 438.
40. Ibidem, 454.
41. Vrijman, 'Geschiedenis', 189-190; Van Dantzig, Nederlandse aandeel, 102-103.
82
