Coudorpe (afb. 1.3)
Op de plaats van het verdwenen dorp Coudorpe werd in oktober een pelgrimste
ken van St Servatius uit Maastricht gevonden. Het betreft een vroege variant be
staande uit een rechthoekige plaquette die aan de bovenzijde half rond is afgeslo
ten. De zeer primitief afgebeelde heilige draagt in zijn linker hand zijn staf en in
zijn rechter zijn onafscheidelijke sleutel. Het insigne dateert uit het eind van de
12e of begin van de 13e eeuw7. Het insigne kon worden aangekocht door het
Zeeuws Museum in Middelburg.
Goes - Wijngaardstraat
Op instigatie van gemeentearchivaris L.J. Abelmann werd op 11 december door
H. Hendrikse uit Breskens en P. van de Velde uit Goes een verkenning uitge
voerd na de sloop van huizen op de hoek van de Wijngaardstraat en de St Adri-
aanstraat. Opgetekend werd een hoek van het slot Ostende uit het derde kwart
van de 14e eeuw (steenmaat 25x12,5/13x6,5 cm). Rondom het muurwerk dat tot
ca 1,60 m werd ontgraven werd de slotgracht aangetroffen.
Middelburg - Lange De 1 ft (afb. 1.4)
Bij sloopwerkzaamheden aan de Lange Delft werd eind 1988 een bijzondere
(pelgrims?)hoom van aardewerk gevonden8. In tegenstelling tot de bekende
lichtgebogen exemplaren uit Langerwehe van witbakkende klei en de trompet-
vormige Middelburgse hoorn die onder de abdij werd gevonden, betreft het hier
een hoorn met een opgerold middenstuk. Hij is in reducerend milieu gebakken.
De buitenzijde is, in de fase dat de klei leerdroog was, hoekig bijgesneden met
een matglanzend oppervlak als resultaat. De klankbeker is versierd met inge-
kerfde boogvormige lijnen en een wapenschild met de letter 'M'. De begelei
dende ceramiekvondsten dateren de hoorn, waarvan tot op heden geen parallellen
bekend zijn, in de tweede helft van de 15e eeuw.
Middelburg - Maisbaai
In verband met woningbouw moest een gedeelte van de fundering van de stads
muur ten oosten van het VOC-gebouw aan de Maisbaai worden verwijderd. Op
10 maart werd door H. Hendrikse een verkenning uitgevoerd. De muur was over
75 m te vervolgen en 2 m breed. Hij bestond uit secundair verwerkte baksteen
met een bekleding van IJselsteen aan de buitenzijde. Op onregelmatige afstanden
waren steunberen aangebracht. De voet van de muur bevond zich 6,10 m onder
het maaiveld (1,10 m +N.A.P.). Een balkenconstructie, 2 m beneden het maai
veld duidde mogelijk op een steiger.
Middelburg - St. Jansstraat
Door middel van een proefsleuf en het volgen van de sloopwerkzaamheden in de
maanden februari en maart is getracht een inzicht te verkrijgen in de bewonings-
geschiedenis van het binnenterrein achter de St Jansstraat nrs. 38-46. Het onder
zoek werd uitgevoerd door B. Oele en H. Hendrikse. Geconcludeerd kan worden
dat in de Middeleeuwen het terrein niet in gebruik is geweest. Pas vanaf de late
16e eeuw wijzen beerputten, regenbakken en welputten op een intensivering van
de bebouwing langs de St. Jansstraat en St. Jansgang.
7. Vergelijk Koldeweij, 'Servatiuspelgrimstekens'.
8. Hendrikse, 'Hoorngeschal'; Van de Velde, 'Laatmiddeleeuwse sgraffitischotel'.
112