Coudorpe (afb. 1.3) Op de plaats van het verdwenen dorp Coudorpe werd in oktober een pelgrimste ken van St Servatius uit Maastricht gevonden. Het betreft een vroege variant be staande uit een rechthoekige plaquette die aan de bovenzijde half rond is afgeslo ten. De zeer primitief afgebeelde heilige draagt in zijn linker hand zijn staf en in zijn rechter zijn onafscheidelijke sleutel. Het insigne dateert uit het eind van de 12e of begin van de 13e eeuw7. Het insigne kon worden aangekocht door het Zeeuws Museum in Middelburg. Goes - Wijngaardstraat Op instigatie van gemeentearchivaris L.J. Abelmann werd op 11 december door H. Hendrikse uit Breskens en P. van de Velde uit Goes een verkenning uitge voerd na de sloop van huizen op de hoek van de Wijngaardstraat en de St Adri- aanstraat. Opgetekend werd een hoek van het slot Ostende uit het derde kwart van de 14e eeuw (steenmaat 25x12,5/13x6,5 cm). Rondom het muurwerk dat tot ca 1,60 m werd ontgraven werd de slotgracht aangetroffen. Middelburg - Lange De 1 ft (afb. 1.4) Bij sloopwerkzaamheden aan de Lange Delft werd eind 1988 een bijzondere (pelgrims?)hoom van aardewerk gevonden8. In tegenstelling tot de bekende lichtgebogen exemplaren uit Langerwehe van witbakkende klei en de trompet- vormige Middelburgse hoorn die onder de abdij werd gevonden, betreft het hier een hoorn met een opgerold middenstuk. Hij is in reducerend milieu gebakken. De buitenzijde is, in de fase dat de klei leerdroog was, hoekig bijgesneden met een matglanzend oppervlak als resultaat. De klankbeker is versierd met inge- kerfde boogvormige lijnen en een wapenschild met de letter 'M'. De begelei dende ceramiekvondsten dateren de hoorn, waarvan tot op heden geen parallellen bekend zijn, in de tweede helft van de 15e eeuw. Middelburg - Maisbaai In verband met woningbouw moest een gedeelte van de fundering van de stads muur ten oosten van het VOC-gebouw aan de Maisbaai worden verwijderd. Op 10 maart werd door H. Hendrikse een verkenning uitgevoerd. De muur was over 75 m te vervolgen en 2 m breed. Hij bestond uit secundair verwerkte baksteen met een bekleding van IJselsteen aan de buitenzijde. Op onregelmatige afstanden waren steunberen aangebracht. De voet van de muur bevond zich 6,10 m onder het maaiveld (1,10 m +N.A.P.). Een balkenconstructie, 2 m beneden het maai veld duidde mogelijk op een steiger. Middelburg - St. Jansstraat Door middel van een proefsleuf en het volgen van de sloopwerkzaamheden in de maanden februari en maart is getracht een inzicht te verkrijgen in de bewonings- geschiedenis van het binnenterrein achter de St Jansstraat nrs. 38-46. Het onder zoek werd uitgevoerd door B. Oele en H. Hendrikse. Geconcludeerd kan worden dat in de Middeleeuwen het terrein niet in gebruik is geweest. Pas vanaf de late 16e eeuw wijzen beerputten, regenbakken en welputten op een intensivering van de bebouwing langs de St. Jansstraat en St. Jansgang. 7. Vergelijk Koldeweij, 'Servatiuspelgrimstekens'. 8. Hendrikse, 'Hoorngeschal'; Van de Velde, 'Laatmiddeleeuwse sgraffitischotel'. 112

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1990 | | pagina 142