zijn dood zei hij tot zijn huisgenoten, dat hij hemelingen 'het lied van Mozes en
het geslachte Lam' hoorde zingen. Zo stierf Willemsen in de avond van de 31e
maart 1780. Enige dagen later werd hij begraven bij zijn beide echtgenotes in de
Oostkerk148.
148. Nagtglas, Levensberichten, dl 2, 957, zegt van Willemsen dat hij in één opzicht met
velen zijner stadsgenoten verschilde, namelijk dat hij het begraven in de kerken openlijk af
keurde. Het feit dat ook de beide echtgenotes van Willemsen in de Oostkerk werden begraven,
hetgeen blijkt uit de begraafboeken, aanwezig op het gemeentearchief Middelburg, maakt de
bewering van Nagtglas enigszins twijfelachtig. Wellicht verwarde hij Willemsen in dezen met
ds J.W. te Water die een tegenstander van het begraven in de kerken was.
65
