Tsaftinge, Tsaeftinge, Tsaeftinges, Savetinghes (Gysseling 1953-54, 35); a. 1260
Tscauetinghe (Gysseling Corpus I, 71). Over de etymologie van deze naam is al
veel te doen geweest (Carnoy 1948, 603). Recentelijk heeft De Langhe hem nog
willen interpreteren als een afleiding bij een woord *saafte 'slik, schor', maar
daarvoor lijken mij de etymologische aansluitingen te ontbreken, terwijl ook de
verschillende schrijfwijzen weinig steun bieden aan zijn idee (De Langhe 1990,
274-276). Terecht heeft Carnoy er op geattendeerd, dat de orthografische varia
ties van de beginmedeklinker wijzen op een oorspronkelijk romaanse ch-. De ba
sis was volgens hem een oudfrans woord chauvet 'naakte grond, onvruchtbare
plaats'. Hiertegen zijn twee bezwaren aan te voeren. In de eerste plaats weten we
niet of dit woord ooit als leenwoord in het Vlaams is overgenomen en in de
tweede plaats zie ik problemen bij de klemtoonverdeling. Mijn voorzichtige
voorstel gaat uit van een. overigens onverklaarde, romaanse persoonsnaam
Chaft, Chaeft, die nog in de veertiende eeuw in leper voorkwam (Beele II, 110).
De betekenis van de naam Saaftinge zou dan kunnen zijn 'collectiviteit van de
lieden van Chaft'.
Sabbinge, a. 1203-05 kop. Egidius de Sabbinge OBHZ Koch I, 276); a. 1216
Sabbingen (OBHZ Koch I, 361). De huidige uitspraak luidt [sabbige] (De Boo
1964, 68). De basis is wellicht de persoonsnaam Sabbe, een verkorte vorm van
Saxbald (Moerman 1956. 116). Sabbinge zou dan betekenen 'collectiviteit van
de lieden van Sabbe'.
Scheveningen (zie boven). Als basis is de persoonsnaam Scufino voorgesteld
(Tack 1932, 74; De Cock 1966, 121). De betekenis van de naam Scheveningen
kan zijn 'collectiviteit van de lieden van Scufino'.
Sivelinge, mogelijk een onbekende plaats in het oosten van Zuid-Beveland
(Dekker 1971, 165). De naam is slechts bekend uit een vermelding, a. 1214 offi
cium Petri de Sivelinga (OBHZ Koch I, 344). Gysseling verklaart hem als 'col
lectiviteit toehorig aan Sibulo' (Gysseling TW, 1100).
Vinninge, a. 1201 kop. Vinninghe (OBHZ Koch I, 251); a. 1216 Vinningen
(OBHZ Koch I, 361). De huidige uitspraak luidt [vinnige] (De Boo 1964, 68).
Gysseling verklaart deze naam als 'collectiviteit toehorig Finno' (Gysseling TW,
1016).
Vlissingen (zie boven). Algemeen wordt aangenomen dat deze naam is afge
leid van een persoonsnaam Flisso Filiso (Van Berkel en Samplonius 1989,
189). De betekenis zou dan zijn 'collectiviteit van de lieden van Flisso'.
Welzinge, a. 1235 kop. Welsinghen (OBHZ Kruisheer II, 569); a. 1318-19 Wel-
singhe (RZ I, 10). Nog in 1984 leefde de voorstelling dat er ooit een diep vaarwa
ter de Welsinge van Middelburg naar Rammekens zou hebben gelopen (Ene.
Zeeland III 1984, 302). Dit is echter een spookwater, dat - op grond van een ver
keerde naamkundige analyse - is uitgevonden door Dommisse (Dommisse 1904,
35-54). Het lijkt mij meer waarschijnlijk dat Welzinge direkt gevormd is als naam
voor de collectiviteit van de lieden die hoorden bij iemand met de naam Waliso
(De Vries 1962, 185). In een romantische opwelling heeft Tack de naam Wel
zinge in verband willen brengen met de persoonsnaam Welsing, die bekend is uit
de heldensagen. Naamtypologisch is dat echter onwaarschijnlijk. De plaatsnaam
Welzinge zou dan zijn ontstaan uit een persoonsnaam in de verbogen vorm en een
dergelijke manier van plaatsnaamvorming is verder in Zeeland niet bekend.
Wemeldinge, a. 1222 Gerardus de Wimeldinga OBHZ Kruisheer II, 428); a.
1233 Wimeldingen (OBHZ Kruisheer II 553); a. 1400 kop. Wemelinge (Dekker
19
