1936 in een artikel ter gelegenheid van De Vos' zeventigste verjaardag als volgt uit: 'Met een variant op het bekende woord van Vondel zou men van hem mogen zeggen, dat "al wat in Zierikzee besloten ligt, in zijn hoofd is gevaren'"20. De bestemming De Vos' verzamelingen uittreksels en genealogieën verhuisden met zijn biblio theek naar het huis van P. van Beveren (1894-1970) aan de Meelstraat (nr. 47). Hij was aanvankelijk werkzaam als boomkweker. Zijn historische interesse bracht hem in aanraking met PD. de Vos, waaruit een jarenlange vriendschap voortkwam. Door zelfstudie had Van Beveren zich een grote kennis verworven. In 1947 werd hij door het gemeentebestuur benoemd tot tijdelijk ambtenaar ter secretarie, belast met de zaken betreffende het oud-archief en daardoor een van de opvolgers van zijn overleden vriend De Vos. Met ingang van 1 januari 1950 werd hij tevens conservator van het gemeentemuseum. Als historisch deskundige genoot Van Beveren grote naam en faam binnen en buiten Zierikzee. Vooral voor het archeologisch onderzoek heeft hij grote ver diensten gehad, die erkenning vonden in de uitreiking van de Zilveren Anjer door Z.K.H. Prins Bernhard in 1961. De gemeente Zierikzee verleende hem bij zijn afscheid in 1963 het ereburgerschap. Al eerder, in 1950. had hij van het gemeen tebestuur de erepenning in zilver ontvangen. Direct na het overlijden van PD. de Vos in 1942 kreeg P. van Beveren van rijksarchivaris Meerkamp van Embden toestemming het voor het Rijksarchief bestemde legaat nog enige tijd bij zich te houden. Van Beveren wilde de aanteke ningen doornemen. In december deed notaris P. Heering, die de nalatenschap be handelde, een poging de stukken voor Zierikzee te behouden. Hij legde de vraag voor of bruikleen ten behoeve van het Zierikzeese gemeentearchief mogelijk was. De historicus en directeur van de Zierikzeese Rijks Hogere Burgerschool, dr. J.J. Westendorp Boerma, die regelmatig contact had gehad met De Vos, en het een en ander over de geschiedenis van Zierikzee had gepubliceerd, zou dit zeer toejuichen 'daar een en ander voor Zierikzee meer van belang is dan voor het Provinciaal archief". De rijksarchivaris wees het verzoek af. Naast formele rede nen voerde hij aan dat dit in strijd zou zijn met de bedoeling van de erflater. Bo vendien bestreed hij de zienswijze van Westendorp Boerma. Nadat Van Beveren aangespoord was het materiaal op te zenden, arriveerde dit in februari 1943 in Middelburg21. Het legaat had voor het Rijksarchief grote waarde, een belang dat echter door De Vos nog niet voorzien kon zijn toen hij zijn testament liet vastleggen. In de meidagen van 1940 werd Middelburg getroffen door een zwaar bombardement, dat werd uitgevoerd door de Duitse luchtmacht. De abdij, waarin het Rijksarchief was gevestigd, werd getroffen. Als gevolg van de door het bombardement ont stane brand ging onder meer een groot deel van de Zeeuwse doop-, trouw- en be- graafboeken verloren. Op last van de rijksarchivaris waren in 1939 de Zierik zeese registers overgebracht naar Middelburg. Weliswaar hadden deze al eerder 20. P.J. Meertens, P.D. de Vos, in: Zierikzeesche Nieuwsbode, 12 augustus 1936. 21. RAZ. Archief Rijksarchivaris in Zeeland. Correspondentie. 1942.1943: Verslagen omtrent 's Rijks oude archieven, 's-Gravenhage 1942. 54. 202

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1994 | | pagina 228