Reimerswaal - verdronken Valkenisse In samenwerking met de AWN-afd. Zeeland werd een begin gemaakt met de op meting van de archeologische resten die momenteel blootspoelen op het Schor van Waarde. Het terrein ligt alleen bij eb droog, hetgeen de opmetingswerkzaam heden op 29 juli, 17 en 20 oktober nogal bemoeilijkten. Dit jaar zijn grote delen van het kerkfundament en een groot aantal begravingen zichtbaar geworden. Ook veel resten van huizen, beschoeiingen en een waterput tekenen zich goed in het slib af. De opmetingen worden volgend jaar voortgezet. Valkenisse - Koudekerke De heer H. Janse uit Koudekerke meldde metaalvondsten gedaan tijdens riole ringwerkzaamheden op het Dorpsplein te Koudekerke. Onder het gevondene be vonden zich tinnen speldjes, een religieuze tinnen medaille met aan de ene zijde Maria met Kind in randtekst en aan de andere zijde de Verrijzenis van Christus eveneens in tekst gevat en een tinnen pelgrimsinsigne van Wilsnack (type 3.4). Onder de vondsten bevond zich ook een bronzen lunula (zie verder onder Ro meinse Tijd). Veere - Vrouwenpolder (afb. 17-18) Voorafgaande aan de aanleg van een parkeerplaats werd op verzoek van de ge meente Veere in maart en april een proefonderzoek uitgevoerd op een terrein ge legen ten oosten van de kerk van het dorp Vrouwenpolder, dat in de 'overloper' van 1581 wordt aangeduid als 'Den block claer clooster placht te staen'Volgens geschreven berichten zou dit klooster in 1452 zijn gesticht door reguliere kanun niken van Sint Augustinus. Zij hadden het stuk grond in Onze Lieve Vrouwepol der aangeboden gekregen van Hendrik van Borsele, heer van Veere, als compen satie voor hun door het opdringende water bedreigde klooster dat zi j in 1438 in Arnemuiden hadden gesticht als dochter van het klooster Sion te Delft. In 1552 kwam het klooster te Vrouwenpolder in financiële moeilijkheden en vertrokken de laatste drie broeders weer richting Delft. In 1572 werden de kloostergronden geconfisceerd door de Gouverneurs van Zeeland35. Het opgravingsterrein ligt ten noorden van de dorpsdijk van Vrouwenpolder, pal ten noordoosten van het huidige vroeg-17e-eeuwse zaalkerkje en ten zuiden van de Noorddijk. Het min of meer vierkante terrein met zijden van ca. 60 m stond tot op heden bekend als 't Klooster36. In het westelijk deel van het terrein bevindt zich een noord-zuid lopende dijkvormige verhoging. Misschien is dit het restant van de dijk die in het begin van de 18e eeuw nog met 'Monnikendijk' werd aan gesproken37. De proefsleuven hebben een gebouwencomplex opgeleverd dat evenwijdig is aan deze 'dijk' en er deels óp en deels naast heeft gelegen (afb. 17). Het gaat hier zonder twijfel om het genoemde klooster van regulieren kanunniken van Sint Augustinus. Het meest duidelijke fundament is dat van een L-vormig gebouw met lange zijden van 19,5 en 21 m naast de dijk in het noord-oosten van het ter- 35. De historische gegevens zijn welwillend beschikbaar gesteld door P. Blom, gemeentearchivaris Veere. 36. Zie De veldnamen van Serooskerke, Veere en Vrouwenpolder. Middelburg 1989, kaart 1. 37. Derks, 'Onze Lieve Vrouw', 41. Het noordelijk verloop van de dijk is vermoedelijk jonger, zie Vlam Historisch-morfologisch onderzoek', 47-8. 245

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1994 | | pagina 271