verbrand. Het niveau van de opgravingsplattegrond (afb. 25) ligt op de top van
de zandwal, juist onder het afgegraven kleidek. In het onderzochte vlak waren
vrij veel middeleeuwse ingravingen aanwezig die gemakkelijk waren te herken
nen aan hun kleivullingen. Opvallend is een twee meter brede greppel of sloot,
uit ongeveer de 10e eeuw, die het terrein dwars doorsnijdt (vergelijk afb. 11 met
25). Ten zuiden daarvan vormen bepaalde, met klei opgevulde kuilen een confi
guratie waarin we het grondplan van een drieschepig gebouw menen te herken
nen (afb. 27). Op grond van dergelijke, vrij goed gedateerde plattegronden te
Aardenburg (2) en Oost-Souburg (1) zou het gebouw, een stolp uit de lie of
12e eeuw kunnen dateren, maar een wat vroegere datering is niet uitgesloten, ge
zien de opvullingen van de gaten met niet verontreinigde klei. Er lijkt enig ver
band te bestaan tussen sloot en gebouw.
Afb. 27. Configuratie van met klei opgevulde paalkuilen van een vermoedelijk drieschepig
huis uit omstreeks de 11de eeuw? Tek. B. Oele, PDB, Middelburg, naar gegevens ROB,
Amersfoort.
De grondsporen uit de Romeinse tijd overheersen het opgravingsbeeld. Er ko
men ten minste vijf plattegronden van gebouwen in voor die een standaard
breedte van zes meter hebben. Doordat duidelijk een lang huis gedeeltelijk over
een ander soortgelijk huis heen is gebouwd, zijn er al zeker twee perioden van
huizenbouw te onderscheiden. Aan de richting van de gebouwen is goed te zien
welke plattegronden in tijd en gebruik bij elkaar hebben behoord. Het lange ge-
31
