zowel op het punt van de afdanking van de waardgelders als dat van de afdracht
van de belastingpenningen, nogal wat voorschot genomen hadden op de stand
puntbepaling van hun principalen. Uit het feit dat noch over het in Middelburg
bereikte resultaat, noch over het vrijgeven van de belastingpenningen (en dat
moet toch wel gebeurd zijn), ook maar iets is genotuleerd, mogen we afleiden dat
de meningsverschillen in de raadsvergadering zo hoog opgelopen zijn dat geen
meerderheidsresolutie mogelijk is geweest.
Het feit dat de samenstelling van de deputatie die uiteindelijk op de 23e febru
ari in de Statenvergadering verscheen ongewijzigd was gebleven, wijst er welis
waar op dat die zich staande has kunnen houden, maar dat is misschien meer
schijn dan werkelijkheid geweest. De heren brachten namelijk een akte van reso
lutie mee die in de Statennotulen moest worden overgenomen voordat tot bespre
king van de grieven kon worden overgegaan. De in die akte vervatte 'reserven en
protestatiën' bleken echter zo eenzijdig en expliciet geformuleerd, dat de andere
statenleden niet bereid waren om die zonder weerwoord op te nemen, reden
waarom ze Zierikzee verzochten om de nota in te trekken. Uit de aantekeningen
van die dag1''' blijkt ditmaal ook volledige unanimiteit onder de andere leden; de
raadpensionaris wees nog eens op de gevolgen voor de 'posteriteit' en de Mid
delburgse afgevaardigde verwoordde blijkbaar het algemene gevoelen door te
verzoeken dat het protest zou worden ingetrokken zonder er iets over in de notu
len te vermelden. Toen daarna bleek dat de Zierikzeese gedeputeerden geen en
kele ruimte hadden gekregen om concessies te doen (en ook niet bereid om nog
een keer hun nek uit te steken) werden ze, na nog een herhaling van zetten op de
volgende dag, verzocht om hun lastgevers zo spoedig mogelijk aan te schrijven
om een nieuwe impasse te voorkomen. Pas toen lijkt het verzet op het thuisfront
gebroken te zijn: de Zierikzeese akte van resolutie is nooit meer aan de orde ge
komen en alle betrokkenen zijn blijkbaar mèt Middelburg tot de conclusie geko
men dat het maar beter was om ook de inhoud van dit document aan het nage
slacht te onthouden.
Satisfactie
Na deze zoektocht naar de werkelijke gebeurtenissen achter de uitwisseling van
hele en halve onwaarheden, die de Zeeuwse bestuurders kennelijk nogal eens no
dig vonden om gezichtsverlies bij hun nazaten en andere pottenkijkers te voorko
men, zal het niet verbazen dat ook de inhoudelijke beantwoording van de door
Zierikzee in haar deductie van november 1668 opgesomde grieven, maar gedeel
telijk en voor een deel niet als zodanig herkenbaar kon worden opgespoord. Wel
kan vastgesteld worden dat vrijwel alle punten in de Statenvergadering aan de
orde gekomen zijn en dat Zierikzee daarbij in veel opzichten iets bereikt heeft.
De al genoemde zware commissie die op 31 januari benoemd was en ook de
onderhandelingen gevoerd had met de naar Middelburg gekomen Zierikzeese de
putatie, was eigenlijk voor dit doel gevormd"". Het 'stuk van de Finantie' was
99. RAZ. ASZ, Aantekeningen uit de Statenvergaderingen, inv.nr.3193.
100. Zie nootnr. 88. Odijk had zich 'van deze commissie geëxcuseerd'.
101. GASD, SAZ, inv.nr. 170, Concept-resoluties 27 jan. 1669.
68