Afb. 5. Wciterspitsmiiis met prooi.
grotendeels beperkt te zijn tot duingebieden, dijken, kreken, moerasgebieden cn
buitendijkse terreinen. De soort is niet aangetroffen op Tiengemeten en ontbreekt
vooralsnog op de meeste van de recentelijk ontstane eilandjes, met uitzondering
van Dwars in den Weg (Grevelingen) en de Lemmerplaat (Veerse Meer).
Waterspitsmuis Neomys fodiens (Pennant. 1771
De waterspitsmuis is op de meeste eilanden regelmatig, maar in zeer kleine aan
tallen in braakballen van kerkuilen aangetroffen. Het is, afgaande op de procen
tuele aandelen in braakbalpartijen, de zeldzaamste muizensoort in de delta (afb.
5). De soort is aangetroffen in Zeeuwsch-Vlaanderen, op Walcheren, Noord- en
Zuid-Beveland, Tholen. Goeree-Overflakkee en in de Hoekse Waard (kaart 9).
Het is opmerkelijk dat de soort in deze gegevens op Schouwen-Duiveland ont
breekt. aangezien deze hier vroeger wel is gevangen (Van Laar 1992)." De afwe
zigheid van braakbalmeldingen in Voorne-Putten en IJsselmonde kan in de hand
zijn gewerkt door het niet voorkomen aldaar van de kerkuil. Aangezien de soort
daar ook niet is gevangen, lijkt het echter steeds waarschijnlijker dal de water
spitsmuis op deze plaatsen ontbreekt of uiterst zeldzaam is geworden.
Ook in het overige deel van de delta is het aantal vangsten uiterst beperkt. Re
cente vindplaatsen beperken zich tot Veere, het Schenge, Noord-Beveland. Goe-
ree. het Groote Gat op Flakkee en het Eiland van Dordrecht. Op de laatstge
noemde plaats is de soort, ondanks intensief onderzoek, overigens pas in 1999
gesignaleerd door een toevallige vondst van een dood exemplaar. In hel najaar
van 2000 werden meerdere exemplaren gevangen in de Sliedrechtse Biesbosch.
Opmerkelijk is dal de soort hier, ondanks zeer intensief onderzoek, nooit in
braakballen van bosuilen is aangetroffen.
161
