Afb. 14. Eikelmuis ook wel fruit ml genoemd) aan de maaltijd; het zwarte masker maakt de soort onmiskenbaar. Beverrat Mvocastor coypus (Molina. 1782) De aanwezigheid van de forse beverrat is, net als bij de muskusrat, niet vast te stellen door middel van braakballen en inloopvallen (althans niet met het formaat dat tijdens dit onderzoek is gebruikt). De meldingen op kaart 24 berusten daarom alleen op waarnemingen en vangsten, voornamelijk door muskusrattenvangers. De vestiging van de beverrat in hel noordelijke deel van de delta is van tame lijk recente datum. In de tweede helft van de jaren tachtig kwam de soort in Ne derland alleen voor in Limburg (Wijlaars en Hoeve 1992). De beverrat heeft zich pas in de tweede helft van de jaren negentig in de delta gevestigd. De meeste waarnemingen van kaart 24 komen uit 1999 en 2000. Er zijn relatief veel waarnemingen gedaan zowel in de Dordlse als Slie- drechtse Biesbosch. de Scheelhoek op Flakkee en de Punt van Goeree. Meer in cidenteel van karakter zijn de waarnemingen op de Beninger Slikken, op de Esscheplaat, in de Sophiapolder in de Noord en in de omgeving van Melissant en Oude-Tonge op Flakkee. Verder zijn er waarnemingen gedaan op de Hompelvoet in de Grevelingen. Ten slotte zijn er sporen gesignaleerd van de soort op de Slik ken van de Heen. In het zuidelijke deel van de delta is de beverrat niet aangetrof fen. Discussie De invloed van stormvloeden en inundaties op de zoogdierfauna van de verschil lende eilanden is vermoedelijk gering geweest. De hoger gelegen duingebieden 179

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 2001 | | pagina 189