Arnoldus Verbuys
VRUGTEN EN KREEFT
127
ling niemand bereid hiervoor het benodigde bedrag van 2.8.0 neer te tellen. Zijn
schilderij bracht slechts een schamele f 0.7.2 op en het restant van zijn schuld bleef
openstaan. Bizet was sowieso niet erg goed van betalen: in januari 1722 werd in de
boeken van het gilde genoteerd dat hij twintig jaar achterstallige jaarpenningen had
voldaan.48 Walleran Sandra bezat drie schilderijen van Bizet: 'een schilder in zijn
vertrek', een 'singende boere' en 'een doctor die in 't urinael kijkt'. De opbrengst
van de eerste twee stukken bleef beneden de 1, het laatste stuk werd ofwel afgesla
gen van 2.8.0 naar 4, ofwel door meerdere personen begeerd, waardoor de prijs
van 2.8.0 naar 4 opliep. In de marge van de veilingcatalogus staan twee prijzen
genoteerd en het is onduidelijk welk bedrag de uiteindelijke prijs aanduidt.
In Zeeland wordt in het Zeeuws Museum nog steeds een doek van Bizet bewaard.
Het betreft een regentenstuk uit 1697, waarop het bestuur van de Middelburgse
Godshuizen staat afgebeeld, met in hun midden Walleran Sandra's neef David San
dra. Helaas bevindt het zeer grote doek zich in zeer slechte staat, waardoor het
zonder een ingrijpende restauratie niet getoond kan worden. Te oordelen naar de
zichtbare restanten van zijn werk, lijkt Bizet geen groot schilder te zijn geweest.49
Een ander gesigneerd werk van deze schilder (een 'treurende Venus' naar een prent
van Gerard de Lairesse) is te vinden in het Herzog Anton Ulrich Museum in Braun
schweig.50
De derde en laatste contemporaine Zeeuwse schilder wiens werk in de verzameling
Walleran Sandra werd aangetroffen, is Adriaen Coorte (circa 1665-na 1707). Aan
deze jarenlang verguisde schilder werd in 2008 een overzichtstentoonstelling in
het Haagse Mauritshuis gewijd.51 Over zijn leven is weinig bekend, maar de vele
schilderijen in Zeeuwse verzamelingen en de boete die hem in 1695/1696 door
het Middelburgse Lucasgilde werd opgelegd, wijzen op zijn werkzaamheid in dit
gewest. Van hem zijn inmiddels ruim zestig gesigneerde schilderijen teruggevon
den, die gedateerd zijn tussen 1683 en 1705. De meeste hebben eenvoudige, alle
daagse objecten als onderwerp. Sandra bezat één schilderijtje van Coorte waarop
vruchten waren afgebeeld.
Dat slechts van drie tijdgenoten werk in de collectie Walleran Sandra te vinden was,
had meerdere oorzaken. Tussen 1675 en 1700 daalde het aantal werkzame schilders
in Zeeland scherp. Dit was wellicht het gevolg van het toegenomen aanbod van
werk van Hollandse en Vlaamse meesters via de kunsthandel. Tegen het einde van
de eeuw besloten echter verschillende schilders die elders waren opgeleid, geduren
de enkele jaren hun geluk op Walcheren te beproeven. Een van hen was Arnoldus
Verbuys (circa 1645-circa 1715), een van oorsprong Dordtse schilder die in 1692
van Jean Walleran Sandra opdracht kreeg portretten van hem en zijn toenmalige
echtgenote Anna Catharina Stipel te schilderen.
Waarom Walleran Sandra ervoor koos zich door Verbuys te laten portretteren,
is niet bekend. Mogelijk had Walleran Sandra zich laten imponeren door diens
recente verblijf aan het Friese stadhouderlijk hof of werd Verbuys hem aanbevolen
door zijn overbuurman, Alexander de Muincq, van wie bekend is dat hij verschil
lende schilderijen van Verbuys bezat. Tegenwoordig schaart Arnoldus Verbuys zich
