WEGGAAN OF BLIJVEN
139
lingen aan een zakenrelatie. Daarnaast had hij het geluk dat hij tegen het tropische
klimaat bestand bleek en zich kon aanpassen aan zo geheel andere leefomstan
digheden. Zijn aanleg voor het leren van vreemde talen kwam hem opnieuw van
pas in het handelscontact met de indianen. In 1680 vergezelde Philip Bracht de
militaire commandant op een expeditie naar vijandige indianen in het binnenland,
omdat hij 'de Indiaense taal heel wel spreecktHij was echter analfabeet, tekende
een vrachtbrief met zijn initialen en liet zijn vrouw de brieven schrijven. Dat ver
hinderde de voormalige knecht van gouverneur Lichtenbergh niet om uiteindelijk
'suikerheer' te worden, een planter die meetelde in de blanke gemeenschap van de
kolonie Suriname. Philip Bracht ging niet onvoorbereid naar Suriname: hij kende
het land vanuit zijn tolkenbestaan, hij was in het bezit van een kleine som geld en
hij benutte zijn talenten. Een goede voorbereiding in combinatie met enig start
kapitaal en de bereidheid om alles aan te pakken, bleken de voorwaarden te zijn
om deze nieuwe start te laten slagen. Deze elementaire voorwaarden ontbraken in
het koloniale beleid van de Staten van Zeeland: geen realistische voorlichting aan
emigranten, geen investeringen op de lange termijn, geen visie op de ontwikkeling
van de kolonie. In 1683 verkochten de Staten van Zeeland hun gedroomde tweede
'Brasil'.
