62
MEMORIAEL
1668, 3 maert op een saterdach, s morgens ten 10 uren, is mijn dochter Elisabeth
Biscop verlost van haer sevende kint, sijnde haer vierde dochter, in haer eygen
buys in den Middelborchsen polder, en is gedoopt des anderen daechs van cousijn
Enoch Pottey, doch een proponent Smit hadde gepredickt en dat uut Hebreen 7, v.
25. Dit kint is genaemt Sara. De getuijgen sijn: den voornoemden cousijn Enoch
Pottey, des kints outoom, en ic, Maria de Fraeije, des kints grootmoeder. Dit kint
hebbe ic tot een doopgifte gegeven 20. Sara, ic wensche dat ge wel doet en niet
en vreest. 1 Petri 3, 4.6.
\fol. 48r\
in Middelborch 1668, 14 september, op een vrijdach 's morgens ten half dryen, is
mijn soon Wilhelmus' huysvrou, woonende op den Dam bij de Molstraet, verlost
van hare seste dochter, sijnde haer achtste kint, 'twelck naer eenen seer harden
arbeyt doot ter werelt is gecomen, ende is des anderen daechs op saterdach naer
den middach, op den 15 september, begraven in de Oude kercke in t graf van mijn
waerde man saliger.
1669, 19 augusti, op eenen maendach 's avons ten 7 uren, is mijn dochter Elisabeth
Biscop, verlost van haer achtste kint, sijnde haer vijfde dochter, in haer eygen huys
in den Middelborchsen polder (en is gedoopt sondaechs daernae, den 25 dito)
van mr Jacobus Honselaer, predicant van Armuijden. Den text was Joannis 17, v.
24. Dit kint is genaemt Johanna. De getuygen sijn Samuel Biscop, predicant tot
Londen, in wiens absentie sijn broeder Jan Biscop sijn plaetse vervult heeft ende
Catharina Boddaen, huijsvrou van Abram Biscop. Joanna, ic wensche u een diena
resse Christi te wesen. Luce 8, v. 3.
[fol. 48v]187
1670, 17 september is gestorven Mariken Thilenus, mijn soon Joannes' dochter
ken, daer moeder afwas Arnoudina van Beaumont out sijnde 6V2 jaren, en is begra
ven inde Cloosterkercke aldaer, op een saterdachavont den 20 dito.
1671, 16 december op een woonsdach ten een ure, is mijn lieve dochter Elisabeth
sijnde op het uuterste swanger, door ongeluck van vijf trapkens in haer kelderken
gevallen, maer rees dadelijck alleen wederom op en ginck op haer bereyde craem-
camer, alwaer ic dadelijck bij haer was met haren man en sij voorseyde haerselven
de doot, seggend: Nu moet ic sterven, bidder voor mij maer niet om het djdelijcke
leven, maer om genade ende het eeuwige leven. Daerop volgden den arbeyt, maer
en verloste niet, en soo is tot mijnen groote droefheyt gestorven twee uren naer den
val, sijnde ten 3 uren naer den middach op een woonsdach. En is
[fol. 49r\
begraven des woonsdaechs daernaer, op den 23 dese (den seventienden dach naer
haer mans bevestinge) in de Groote kercke ter Vere in haer mans grootvader Pottey's
graff. Soo lange sien wij andere voor ons gaen, totdat het onse beurte 00c eens wort.
Heere, heyligt dese subyte doot aen onse zielen, opdat wij altoos soo voor U leven,
gelijck wij souden wenschen te sterven. O salich sijn de doode die in den Heere
sterven. Dese mijne dochter was den 21 augusti 35 jaren out geworden.
