Epiloog 86 AMAZONIA inwoners, werd verdedigd door een fortje van kleine importantie, en zou daarom gemakkelijk veroverd kunnen worden (Dl6/17). Na inname van Belém zou hij met het gros van zijn mannen per kano anderhalve dagreis stroomopwaarts naar de Portugese landbouwkolonie Camita reizen (B6), een afstand die met twintig mijl overeenkomt (D20/21). Van dat plaatsje zou hij in vijf a zes kanodagen naar het zeventig mijl verder stroomopwaarts liggende fort Gurupa varen: een door vier stukken en ongeveer veertig soldaten verdedigde Portugese vesting.15 Uiteraard zou hij ook dat bolwerk veroveren. En ter afronding zou hij ook na die overwinning een schip met buitgoederen naar het vaderland afvaardigen (B7). De WIC-directeuren hebben Van der Keere's veroveringsplannen met de nodige aandacht bestudeerd. Daar hebben zij soms blijk van gegeven door in de kantlijn het woordje 'nota' te schrijven. In B5/6 en B6 deden zij dat bij de beschrijving van brokken goud- en zilvererts, en in C2 bij de vermelding dat men via de Amazone Peru en de Rio de la Plata kon bereiken. In D2 gaven zij blijk van hun warme belangstelling door de auteur op te dragen zijn ontwerp opnieuw - waarschijnlijk een tikje zakelijker te redigeren. Minder economie en meer strategie kortom. Het resultaat was een naïef aanvalsproject dat nergens met tegenslagen of misluk kingen rekening houdt. In gestroomlijnde volgorde landden de schepen, gingen de manschappen van boord, werden forten veroverd, en stonden honderden loyale indiaanse vrijwilligers op hun beurt te wachten om bij de Nederlanders ingelijfd te worden. Hoewel daar voldoende 'perikel' voor was, liep in de smalle vaargeu len door de Amazonemonding nooit een Nederlands schip aan de grond (B8); nooit kwam iemand te sneuvelen, en na elke succesvolle bestorming lagen de sta pels oorlogsbuit als vanzelfsprekend op de kades te wachten om naar het dankbare vaderland verscheept te worden (B4, B7). Die naïviteit zal de Heren XIX zeker niet ontgaan zijn. In 1641 werd de auteur dan ook niet uitgenodigd aan de veroveringstocht naar Amazonia onder commando van admiraal Johan Lichthart en kolonel Hans van Koin deel te nemen. Desondanks zijn zijn ontwerpteksten van groot belang als informatiebron van elders schaars aanwezige gegevens over de economische, geo grafische, historische en sociologische omstandigheden langs de noordwestelijke rafelrand van Nederlands Brazilië. Eind 1639 had Gedion Morris van zijn zojuist uit Maranhao in Zeeland terugge keerde vriend John Maxwell het volgende bericht ontvangen: dat tsedert mijn vertreck in de Marignan een tamelicke groote recrute van soldaten is gekomen met een nieuwen gouverneurgenaamt Vintio Marciel, maer overmits in de Marignan ér Gran Para een groote sterfte is geweest, soo sijn se door deselve sterfte soo seere verswackt als sij door 't voorszegde secours waren versterckt (El 4). In dit citaat staat de naam van die nieuwe gouverneur fout en onvolledig vermeld, want zijn volledige en correct gespelde naam luidt Ben to Maciel Parente. Hij was het die in november 1641 de schepen van het door Johan Maurits van Nassau

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 2013 | | pagina 88