maakt van Pierre Bourdieu's notie van kapitaal. Dit is een nogal globale term waarmee de middelen die een individu kan bezitten worden bedoeld.13 Het indi viduele kapitaalbezit bepaalt de economische en sociale agency (handelingsver mogen) die dat individu kan uitoefenen. Het concept wordt duidelijker als we de verschillende vormen van kapitaal (economisch, sociaal, cultureel) in acht nemen, en ons hierbij in het achterhoofd houden dat de waarde die een maatschappij aan de verschillende vormen van kapitaal hecht van invloed is op de hoeveelheid sociale (en mijns inziens ook epistemische) mobiliteit. Economisch kapitaal, bij voorbeeld eigendomsrechten, kan onmiddellijk worden geconverteerd naar geld. Sociaal kapitaal, zoals een adellijke titel, bestaat uit de sociale verplichtingen en rechten die het individu een bepaalde plek in de samenleving verschaffen, en kan onder bepaalde omstandigheden onmiddellijk in geld worden omgezet. Als in een samenleving vooral economisch en sociaal kapitaal wordt beloond, dan resulteert dat in weinig sociale mobiliteit.14 Cultureel kapitaal kan in dit opzicht echter zowel bevorderend als belemme rend werken. Volgens Bourdieu zijn er drie vormen van cultureel kapitaal: beli chaamd cultureel kapitaal, geobjectiveerd cultureel kapitaal en geïnstitutionali seerd cultureel kapitaal. Belichaamd cultureel kapitaal bestaat uit de bewust of onbewust opgedane kennis van het individu - zijn of haar 'culturele rugzak'. In de geobjectiveerde staat verwijst cultureel kapitaal naar het materiële bezit van culturele objecten, zoals boeken, instrumenten of schilderijen. Tenslotte refereert geïnstitutionaliseerd cultureel kapitaal naar de formele erkenning van cultureel kapitaal door instituties, bijvoorbeeld in de vorm van een academische graad.15 Met Bourdieu's begrip kapitaal als theoretisch kader, en met het Zeeuws Ge nootschap als historische casestudy, wordt in dit artikel getracht op originele wij ze een bijdrage te leveren aan de geschiedschrijving over epistemische hiërarchie- en. Een meer impliciet doel is daarnaast, uiteraard, om iets bij te dragen aan de kennis over de geschiedenis van het Genootschap. 15 Idem. Douwe Schipper 397 13 P. Bourdieu, The Forms of Capital. In: J. Richardson (red.), Handbook of Theory and Research for the Sociology of Education. New York, 1986, 241-258 P. Bourdieu, Les trois états du capital culturel. In: Actes de la recherche en Sciences Sociales, nr. 30, 1979, 3-6; D. Sturkenboom, Bour dieu in de provincie. Over wetenschappelijke sociabiliteit en de distinctieve waarde van sekse. In: De achttiende eeuw, nr. 42.1, 2010, 16-41. 14 Bourdieu, The Forms of Capital; Bourdieu, Les trois états; Sturkenboom, Bourdieu in de pro vincie.

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 2019 | | pagina 399