deed vanaf 1786 ervaring op bij een apotheker in Amsterdam en sloot uiteindelijk in 1790 een studie geneeskunde in Leiden af met een promotie. Hij was dus arts, en geen chirurgijn.20 Als we deze beroepskeuze in verband brengen met een aantal andere aspecten uit het leven van Paulus, verrijst er al een betrouwbaar beeld van de sociale sta tus van het geslacht De Wind. Het is misschien wat anachronistisch om hier een harde kwalificatie aan te verbinden, maar een predicaat als 'elitair' lijkt wel op zijn plaats. Allereerst namen artsen per definitie een veel hogere plek op de sociale ladder in dan chirurgijns.21 Artsen behoorden in de achttiende-eeuwse standen stratificatie tot de brede burgerij, waarmee ze boven de chirurgijns stonden, die weer deel uitmaakten van de middenstand.22 Daarnaast heeft Joop de Jonge in zijn Douwe Schipper 399 Ongedateerde prent van Samuel de Wind. Bron: Zeeuws Archief (ZA), Zeeuws Genootschap, inv. nr. 297. 20 Zeeuwse Bibliotheek, Handschriftenverzameling Koninklijk Zeeuwsch Genootschap der We tenschappen, inv.nr. 2666, Levensbeschrijving van Paulus de Wind, Samuelszoon (1767-1797). 21 Pel, Chirurgijns, doctoren, heelmeesters en artsen, 9. 22 W. Frijhoff, Non satis dignitatis... over de maatschappelijke status van geneeskundigen tijdens de Republiek. In: Tijdschrift voor Geschiedenis, nr. 96, 1983, 390.

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 2019 | | pagina 401