de ontplooiing van Zeeland. Het zijn exact de elementen die de vernieuwers van
het Genootschap jaren later in de discussie over het te voeren beleid zouden in
troduceren. Het is dan ook verbazingwekkend dat de samenwerking tussen het
Genootschap en het Zeeuws Tijdschrift zo lang op zich liet wachten. Zag het Ge
nootschap niet wat er in de Zeeuwse wereld gebeurde? Dacht men dat de veran
deringen het eerbiedwaardige instituut niet raakten? Zagen de toenmalige be
stuurders in het eerste decennium na de oorlog in de werving van nieuwe leden
een bron van onrust?
Voor een goed begrip van het aarzelende begin van de samenwerking tussen
het Zeeuws Tijdschrift en het Genootschap, de steeds moeizamere relatie tussen
beide 'instituties' in het verloop van meer dan dertig jaar en de definitieve breuk
in 1992, loont het de moeite stil te staan bij herkomst van de mensen van het
eerste uur. In eerste instantie was er immers geen sprake van een relatie tussen
de initiatiefnemers van het Zeeuws Tijdschrift en het Genootschap. Integendeel,
sommigen van de initiators waren bewust geen lid van het Genootschap en ston
den zeer kritisch ten opzichte van het gevestigde instituut, dat zij vooral zagen als
524
Kapitale koerswijzigingen in het Zeeuws Genootschap (1950-2017)
Louis Lockefeer. Zeeuwse Beeldbank 136107 (Archief PZC).
