Op bedevaart Waarom ging men op bedevaart? Daarvoor waren - en zijn - verschillende rede nen: om een hogere waarheid te vinden, over God of het leven na te denken; om het 'Heilige' te ervaren; om een gunst (bijvoorbeeld genezing) te gaan vragen; om respect te betuigen; om inspiratie op te doen; om tot bezinning te komen of zelfs boete te doen voor misstappen; om een poosje afstand te nemen van een hectisch dagelijks bestaan; om de 'ervaring', 'om er geweest te zijn'; of om andere mensen te ontmoeten. In de middeleeuwen legden rechtbanken in de Nederlanden soms als boete of als voorwaarde bij een rechtsbehandeling een bedevaart op, zoals in 1485 toen de schepenbank een burger in Bergen op Zoom de verplichting oplegde om een pelgrimstocht te doen naar Sint Jacob, in het Spaanse Compostella en vandaar over zee ook Onze Lieve Vrouw te Finisterre in Bretagne te bezoeken.2 Sint Jacob Na Rome en Jeruzalem was Santiago de Compostella in het Noord-Spaanse Ga- licië het meest bezochte pelgrimsoord in de middeleeuwen. De legende zegt dat Jacobus de Meerdere, een van de twaalf apostelen, de zoon van een visser, in het jaar 44 werd onthoofd op last van Herodus Agrippa I. Zijn gebeente zou later naar Spanje zijn overgebracht en wordt daar sinds de 9e eeuw vereerd. Zijn naamdag is 25 juli. De grotere steden in de Nederlanden hadden kerken, kapellen of gast huizen die Sint Jacob de Meerdere als patroon vereerden, zoals Antwerpen, Brug ge, Doornik, Gent, 's-Gravenhage, 's-Hertogenbosch, Leeuwarden, Schiedam en Utrecht. Het is niet bekend of het ontstaan van deze godshuizen verband houdt met de pelgrimsweg naar Santiago. Sint Jacob was de beschermheilige van Spanje, soldaten, lastendragers, hoe denmakers, bont- en pelswerkers, kousenmakers, bewakers, smeden, apothekers en drogisten. Het attribuut van deze heilige is de Sint-Jacobsschelp, die o.a. wordt gevonden op de kust van het Spaanse Galicië.3 Sint Jacob was ook de schutspatroon van de pelgrims. Hij wordt afgebeeld als een traditionele pelgrim. Deze droeg een lange mantel en breedgerande hoed, die bescherming gaf tegen regen en zon. Onmisbaar voor de lange tocht waren ook een houten staf, leren reistas en een kalebas of veldfles. De Sint-Jacobsschelp droeg hij op de omgeslagen rand van de hoed of op de kleding met de 'sluiting' van 28 Het Sint-Jacobsgilde in Sint-Maartensdijk 2 W.A. van Ham, C.D. van Wesenbeeck en L.J. Weys, De Sint Jacobskapel aan de Vismarkt te Bergen op Zoom. Bergen op Zoom: De Geschiedkundige Kring Stad en Land, 1976, 25. 3 Jacobus de Meerdere. Zie: https://nl.org/wiki/Jakobus_de_Meerdere (geopend 06-07-2020).

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 2020 | | pagina 29