'V vtaLa
78
Het dagboek van Samuel de Wind (1742-1803), stadsvroedmeester te Middelburg
AA A
A A A A a^ A A A A A A A A A A A A A
maal legt hij de tang aan op het nakomend hoofd bij een stuitgeboorte en ook een
keer bij een groot hoofd in aangezichtsligging. Soms mislukken pogingen met
deze tang om het hoofd te 'declaveren' en De Wind pakt dan de grotere tang van
Levret (afb. 3). Deze Franse verlostang gebruikt hij bij tien verlossingen, precies
zoals hij zelf aangeeft, in het eerste stadium van indaling, als het hoofd op de bek
keningang vastzit. De rechte verlostang van Smellie gebruikt hij maar driemaal,
volgens zijn eigen richtlijn altijd in het derde stadium van de indaling. Als verkla
ring voor het schaarse gebruik van deze korte rechte tang noemt hij de nadelen
ervan: hij is te kort en de branches (bladen) nemen te veel plaats in. Bovendien
neemt de bekleding te veel vocht op, wat het risico met zich meebrengt dat de
vrouw met 'kwaade humoren' besmet wordt.58
35
Ay* *V Ay* Ay y Ay'
Aantal verlossingen «^—«Aantal vectis R. «—^Aantal f. Smellie
Grafiek 1. Diarium 1767-1802 Samuel de Wind. Aantal verlossingen, vectis Roonhuyzen en
"kromme/verbeterde" forceps Smellie.
58 Humoren of humores verwijst naar de van oorsprong Griekse (Hippocrates) leer van de
lichaamssappen, door de Romeinse arts Galenus verder ontwikkeld. Bij een teveel aan één van
de vier lichaamssappen (bloed, slijm, gele en zwarte gal) ontstaat een ziekte. De Wind bedoelt
hier waarschijnlijk dat het leer van een instrument door vocht verontreinigd is, wat ontstekin
gen kan veroorzaken.
