hem. Met ferme pasklare streden beende hij de straat uit. Bij de hoek gekomen bekeek hij vluchtig zijn buit: een tegelworst, vier slijkpaté's en een half pond gehakte trottoirbanden. "Niet slecht voor een amateur!", riep een voorbijganger van aard. Passagier 23 knikte tevreden. IJSBEER IN BARCELONA Op elke stap drukt het gewicht van onbegrip en bewondering hij draait zich om en schudt zich verspreidt een nevel van verwondering de blikken branden in zijn pels hij loopt van blok tot blok die zijn speciaal voor hem gehakt en passen bij zijn hok hij treedt niet op de voorgrond (dat heeft geen enkele zin, toch?) en heeft zich netjes aangepast nu alleen die hitte nog Ronald Verstraten HET ZUIDEN Het heden pure abstractie: ossen trekken de ploeg of het schip. Het geblakerde dorp sorteert sardines op de grens van het zilver Verspeel nooit je lood dronkaard. André van der Veeke - 11 -

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 1987 | | pagina 11