Oefeningen
op de wijze
van
De hinde van de dageraad
Na de Alvarezlaan rechtsaf,
zo zegt het bord
en de zeewind maakt zijn adem kort.
Een zucht wind zegt hij, proeft naar zand
en twee liter olie is net voor nop.
De slagschaduw van een flat verheelt
dat de opgang van de maan ver weg is
en in de ban van mei schudt de wind
zijn droge haren
die naar zout ruiken en naar vis.
De weg stinkt als benzine in de zon
en paarse struiken staren naar een doos bonbons
een fles oranjebitter als door een zonnebril.
Naar de Otheense kreek heet het benzinestation.
Neptunus met z'n riek wiedt het mistige
wier van de rivier
en de weg stinkt als benzine en olie in de zon.
Michel Huisman
NOMADE
het centrum van de wereld
is hij die nooit verblijft
meanderend over vlakten
zich zijn historie schrijft
in de bronnen van zijn bloed
kruipt de schrik der steppen voort
zwepen tartend, vloekend, blaffend
nergens heen en altijd door
zingt van een verloren heim
waar hij eindeloos naar zoekt
van de eerste gulden kieren
tot de laatste rode gloed
steden heeft hij niet gebouwd
noch paleizen of kastelen
wat hem rest als monument
zijn des werelds oudste wegen.
Peter Clijsen
- 16 -