- 4 - BALLUSTRADA OPTIMA FORMA Dit jaar verscheen er een essay van Hans Warren met de titel "Het dagboek als kunstvorm". Voordat ik aan het boek begon, dacht ik: waarschijnlijk een geval van wishful thinking. De dagboeken lopen goed, waarom niet meteen de stelling gepo neerd dat het dagboek, in tegenstelling tot de roman, de literaire vorm van de toekomst is. Daarna maakte ik kennis met een genuanceerd, goed gedocu menteerd betoog, dat me desondanks niet overtuigde. In zijn essay geeft Warren overigens graag toe dat ons land nu niet bepaald kan bogen op een rijke dagboektraditie, ook al be schikken we over het beroemdste dagboek ter wereld (Anne Frank en over het omvangrijkste en tevens meest onbenullige (Oltmans) Als belangrijkste oorzaak van het toenemend belang van het dagboek als literaire vorm, noemt de schrijver het feit dat de werkelijkheid steeds meer doordringt in het domein der Schone Letteren. Vandaar ook de opkomst van de column aan de andere kant van het literaire spectrum. Beide vormen putten uit dezelfde alledaagse bron. Het gaat me te ver om op deze plaats een theoretische tegen zet te doen. Liever neem ik de proef op de som en ga ik mijn ervaringen na bij het lezen van de poezie en de dagboeken van Warren Zodra er een deel van de dagboekenreeks verschijnt, raak ik net zo nieuwsgierig als de gemiddelde literatuurliefhebber. Toch weerhoudt iets me om het te kopen. Zeeuwse zuinigheid? Geldgebrek? Ooit heb ik in een zwak ogenblik het tweede deel gekocht; het staat verloren in mijn boekenkast. Ik las het met die be paalde huiver die persoonlijke literatuur oproept, maar toen het "uit" was, keek ik er niet meer naar om. Anders is het met Verzamelde Gedichten; die bundel is mijn troost in bange en gelukkige dagen. In Warrens poezie is sprake van mysterie en onthulling. (Men leze het gedicht: Op een Bataks doodkistje.) Zijn dagboeken beperken zich voornamelijk tot het laatste. Na een eerste le zing is het avontuur afgelopen. Ook hiermee is niets bewezen. MINOR STELLING: in een tijd, waarin de sociale verschillen groter worden, zal de populariteit van een filosoof als Nietsche toenemen. (Zie: Iets te Lezen.)

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 1987 | | pagina 4