huis en omdat ik zo nieuwsgierig was, föhnde ik het droog,
bladzijde na bladzijde. Al bladerend door dat boek met zijn
onbegrijpelijke codes en geheimzinnige opmerkingen, begon
mijn fantasie te werken en dit was het resultaat:
Het Logboek
Vol van water was het boek
dat ik vanmiddag vond.
De zee heeft het gewassen,
de wind heeft het gedroogd.
De doorgelopen teksten
sturen dromen naar mijn hoofd.
f ragment
In mijn volwassen poezie zou ik hier alleen zeer zijdelings
iets mee kunnen.
Het is natuurlijk niet zo dat mijn hoofd altijd naar het
schrijven van jeugdpoëzie staat. Er zijn dagen of zelfs weken
dat ik er niet aan moet denken om voor kinderen te schrijven.
Blijf je lang sleutelen aan een tekst?
Vroeger niet dus, maar tegenwoordig kan ik een gedicht gemak
kelijk een tijd laten liggen. Het begint met een inval die
blijft doorzeuren in je hoofd. Dan ontstaat de ruwe vorm op
papier, waaraan ik, zolang het nodig is, blijf werken.
Heb je je jeugdpoëzie uitgeprobeerd op kinderen?
Heel summier. In het begin heb ik dat een keer gedaan bij een
dertienjarig nichtje. Ik gaf haar mijn map met gedichten en
vroeg of ze bij ieder gedicht iets wilde opschrijven over
haar leeservaringen. Het meisje was erg enthousiast. Ze
schreef een heleboel op, maar voor de ontwikkeling of beoor
deling van mijn werk had ik er niets aan. Ze vond een bepaald
gedicht bijvoorbeeld leuk omdat er een grappig woord in voor
kwam. En een boel teksten vond ze kinderachtig.
Later realiseerde ik me dat ze eigenlijk te oud was voor de
gedichten die ik schreef. Mijn jeugdpoëzie is aantrekkelijk
voor kinderen vanaf een jaar of zeven tot zo'n jaar of
twaalf
Hoe verklaar je het opmerkelijke stijlverschil tussen je
laatste bundel Voorheen te Orisande en je jeugdpoëzie?
Ik heb al iets opgemerkt over het verschil in benadering van
kinderen en volwassenen. Als ik voor kinderen schrijf ben ik
direkter, konkreter in mijn taalgebruik. Dat is een absolute
vereiste om bij kinderen verstaanbaar te zijn.
In mijn volwassen poezie streef ik een zekere gelaagdheid na.
Ik kan het dan eenvoudigweg niet aan om zo direkt te zijn.
Als je beide vormen van poezie tegenover elkaar zet, houden
ze elkaar dus goedbeschouwd in evenwicht.
Overigens denk ik dat er ook sprake zal zijn van wederzijdse
beinvloedingDoor die strakke versbouw in Voorheen te
Orisande werd mijn poezie bijna maniëristisch. Dat benauwde
me op den duur. Via de jeugdpoëzie vond ik openingen naar
andere, vrijere versvormen. Ik ben zelfs cyclisch gaan
schrijven
13
