HALVERWEGE HEADINGTON HILL halverwege headington hill braad ik een piepkuiken in haar eigen vet smelt de sneeuw in april wemelt de hemel van waakhonden onder het deksel zijn haar poten verbrand de vetspetters veeg ik van mijn handen ik ben verslaafd aan het woordeloze woord de old roundabout ligt verlaten zoals mijn voetstappen hol klinken het soortelijk gewicht is opgelost in de slachting het leven laat zich niet belazeren ik juichte te vroeg de guillotine act zal ik ondertekenen hoofdpijn van honger en leugens maagpijn van verlangen en afgunst menstruatiepijn uit de monden van mijn discipelen straks zal ik een kuiken eten ik hoop wakker te kunnen blijven tot bedtijd het is koud het is avond het is voorjaar JOHAN DE WIT London, mei '89. 19

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 1989 | | pagina 21