BALLUSTRADA OPTIMA FORMA
Voor mij is alle poezie visueel, d.w.z.
zichtbare stem. Ik houd niet van voor
lezen, declameren. Voorgedragen poezie
kan ik nauwelijks op de juiste waarde
schatten. Het is me verschillende ke
ren gebeurd dat ik onder de indruk
raakte van een stem, maar bij latere
controle bleek de poezie van inferieu
re kwaliteit. Ook heb ik goede gedich
ten stuntelig horen lezen; maar zelfs
de iedeale situatie - een goede voor
dracht van een goede dichter - bood me
niet het tastbare genot van het zien
van regels als:
'Er liggen messen te glinsteren als
altaren in een duistere kerk/ Waar
men, hopend op genezing/ Kreupelen en
imbecielen heenleidt.' (Charles Simic
Een plek verlicht door een glas melk.
Voor 3,in de ramsj.)
Visuele poezie in engere zin treft men
ook in dit nummer aan. Uit de verbin
tenis van ongelijksoortige elementen,
woord en vooral beeld, ontstaat een
poëtische oproep.
Visuele poezie (mail art) speelt in
het officiële kunstcircuit nauwelijks
een rol. Het is immers kunst voor
kunstenaars en nauwelijks te exploi
teren. De vrijgestelden van de kunst
wereld, museumdirecteuren, galerij
houders en ambtenaren, kunnen er niets
mee. De redaktie van Ballustrada wel.
MINOR
