die hij had bezocht; wie daar zijn meesters en leraren waren, en zijn
vriendjes.
Zijn gegrepen zijn door de Christelijke politiek van die dagen. Zijn
overgang, later, naar het Communisme. Daarna naar het Socialisme
en tenslotte naar het Nationaal Socialisme Nee! Dat laatste stond
er niet in.
Maar wel weer dat hij woonde en werkte te V. In een kleine villa aan
de rand van dit pittoreske plaatsje; recht tegenover 't Noordje; een
oud vestingwater. En zijn huwelijk met een vissersdochter uit dat
stadje, van wie gefluisterd werd dat ze een verre nakomelinge was van
een onechte dochter van, juistDe Vliegende Hollander! En die ook
schreef. Een roman o.a. die "Jaantje" heette en uitgegeven werd waar
ook zijn dichtbundels verschenen: volgt een naam van een Christe
lijke uitgever, gevestigd in het Oosten van ons land, in een stad die
bol staat van zijn kerken en Theologische Hogescholen.
Zijn vriendschappen stonden er ook in; o.a. die met Bonne Visser, de
Gereformeerde predikant van het nabij gelegen badplaatsje V.
Zijn briefwisselingen: voornamelijk met deze zelfde Bonne.
Zijn omgang met boerenjongens uit zijn omgeving die ontvankelijk
waren voor zijn poëzie; de grote indruk die hij op hen maakte met
zijn dichterlijke gedachtengangen die hij overigens zelf lang niet
altijd volgen kon; en waar antroposofie, spiritisme en sagen een grote
rol in speelden.
Maar weer niet vermeld werd dat deze invloed op een gegeven ogen
blik fataal gebleken was voor een van zijn pupillen. - Het dode
lichaam van de jonge Joost Nortier, die de Provinciale Elektriciteits
Fabriek aan de kanaaloever bij de Keersluizen de "Maanlicht Cen
trale" placht te noemen, spoelde aan op het strand van V. het dorpje
waar Bonne Visser dominee was; tien dagen na de nacht waarin Joost
"Het Noordje" had verlaten; in een toestand van algehele verwarring
na het bijwonen van een seance.
Onder het hoofd "vriendschappen met volwassenen" werd eveneens
veel aandacht besteed aan zijn band met een kunstbroeder uit zijn
directe omgeving. Een makker die niet zoals hij zelf met de bijl van
het woord hakte maar inplaats daarvan met beitel en klophamer wist
om te gaan. En in die hoedanigheid zijn bijdrage nog geleverd heeft
aan de naoorlogse geschiedenis van M.
De eik is uiteindelijk aan ouderdom bezweken; of was het een popu
lier? Maar het geritsel van zijn bladeren wordt nog altijd in Zoutland
gehoord en daarbij gekoesterd. - Laat Levinus dus maar schuiven.
66
