'bitter en zoet einde aan de vleeshaken in de kelders, in de vagina van
de gravin.' Of zoals in 'Vampier' (7) in de schreeuw van de eenzame
vampier die zijn tanden in zichzelf zet. Alle ingrediënten van een
melodramatische romantiek zijn hier uit de kast gehaald om het
falen van de dichter in zijn eenheidsverlangen te verbeelden. De
dichter is het slachtoffer van de verlokking van de zeemeermin,
grimmige vloed van wensen en haar gefingeerde erotiek (de fictie van
haar staart) (8). Hij blijft altijd de gevangene in het labyrint. Het
gedicht 'Draad van Ariadne' (9) is een knappe persoonlijke uit
werking van de bekende mythe, overtuigend in zijn sober taal
gebruik. Theseus overwon het monster en bevrijdde Ariadne, maar
wie herinnert zich deze Theseus nog? De moderne Theseus is bang
voor de liefde, hij tast rond in het duister, nergens banger voor dan
naakt bij haar aan te komen. Dat zou betekenen weer verder te
moeten afdalen in een ander labyrint. Deze vier genoemde gedichten
lijken door hun geringe samenhang van bizarre metaforen uit zeer
diverse sferen een vreemd brouwsel. Toch vertonen ze door hun rijk
geschakeerde keuren, heftig dramatische momenten en hun thema
tische eenheid een grote coherentie. En wellicht wordt de gebroken
heid van de liefde gesymboliseerd in de grote lokale en temporele
afstand die er bestaat tussen de gekozen decors.
Het thema Zeeland
Het grootste deel van de bundel wordt ingenomen door de gedichten
die hun belangrijkste inspiratiebron vinden in het Zeeuwse land
en water. In totaal negen gedichten, dat is bijna de helft. Ik gaf al aan
dat dit waarschijnlijk geen toeval is, en probeerde er een plausibele
verklaring voor te vinden. De beelden zijn direct herkenbaar. Woord
gebruik en metaforiek zijn helder en doorzichtig. Toelichting lijkt
overbodig. Toch enkele opmerkingen.
- Het zou me niet verbazen, als de dichter de titel van het eerste
gedicht, 'Scheldesuite' (10), min of meer ook bedoeld heeft als aanhef
voor de rest die erop volgt (met uitzondering van het laatste gedicht
(19)); Suite, een term die aan de muziek ontleend, de betekenis heeft
van opeenvolging van muzikale onderdelen die door toon en inhoud
bij elkaar horen, is meer van toepassing op de hele reeks gedichten
dan op het ene dat de titel draagt.
- Ik wil erop wijzen dat uit de subtiele waarneming, en samensmel
ting van de waargenomen werkelijkheid met de belevingswereld van
de dichter fraaie strofen en soms rondweg prachtige regels voort-
22
