vijandig naar de klok. 'Hij houdt je voor de gek,' waarschuwde ik. 'Bovendien doet-ie koekoek-ping inplaats van ping-koekoek. Hij lult achterstevoren. Ik zou het niet vertrouwen als ik jou was.' Maar ze was nu niet te stuiten. Voorzichtig drukte ze de grote wijzer op de twaalf. Op het klokje was het vijf uur. Tik-tak, tik-takdeurtje open: 'Koekoek, koekoek, koekoek,' deur tje dicht. 'Ping,' zei ik gelaten. 'Ping,' deed het klokje. Ik kon er niet meer om lachen. 'Laten we hem weggeven aan iemand waar we alletwee een grote hekel aan hebben,' smeekte ik. Maar mijn vrouw is astrologisch gezien een Ram en dat sterrenbeeld leent zich nu eenmaal niet voor dergelijke voorstellen. 'Hij heeft nu bewezen dat hij het kan en hij zal het doen ook,' zei ze strijdlustig. 'Desnoods trek ik die rotvogel eigenhandig naar buiten.' Ik twijfelde er niet meer aan of het serpent had zich nu in ons huis genesteld. Ondanks mijn gezonde wantrouwen bleef hij lopen. Na een dag oefenen in de keuken mocht hij in de kamer, waar hij tegen woordig op cruciale momenten dwars door onze muziek heen koekoekt. Maar ook daar raak je aan gewend. Eén ding is echter vervelend. Hij loopt altijd voor of achter. Nooit gelijk. Dat komt zo: de slinger bestaat uit twee gedeeltes die je over elkaar kan schuiven. Daarmee kun je de snelheid regelen. En als ik het onderste gedeelte iets naar boven heb geschoven omdat hij te lang zaam loopt, schuift mijn vrouw het een uur later weer naar beneden omdat hij te snel loopt. Ik blijf het een rotklok vinden. 30

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 1994 | | pagina 30