geborgen zijn'.
De hele kamer hing vol spreuken met gouden letters in Delfts blauw.
Men kon er uit leren dat men altijd te laat was, en nooit iets mocht
begeren, dat iedereen een verleden had en dat men steeds moest
werken voor later.
Hij waadde door stoelen, lampen en schilderijen, liep langs een
grote, harige begonia en mocht tenslotte gaan zitten in een neo-
Victoriaanse stoel met draaiingen en houten staafjes.
Een authentieke 'vlooienstoel'! Op zo'n harde, houten hall-stoel
mocht de van vlooien vergeven hoi polloi plaats nemen als ze op
de Heer van de Havezate wachtten, opdat ze geen ongedierte in de
stoffering achterlieten. Bracht een getal met drie nullen op.
Zij liep naar de keuken.
Zij had niet de soort enkels die je als vrouw kon tonen door ze
over elkaar te slaan, maar ze zag er verder goed gebouwd uit, met
dijen die, als ze nylon droeg, een koortswekkend gerasp zouden pro
duceren.
'Sorry voor het cliché!', riep hij naar de open keuken,
'maar uw huiskamer lijkt wel een schilderij van Rembrandt!'
Ze keerde terug met de koffie, een koektrommel en misschien een
eau-de-cologne respray job onder de oksels.
En hoewel ze zich best had gehaast, had ze ook iets aan haar uiterlijk
kunnen doen. Onder haar satijnen jasje toonde het bovenste knoop
je van haar bloesje zich uitnodigend inaktief.
Glimlachend zat ze tegenover hem in een zachte leunstoel met
schone asbak in de leuning. Even sloot ze half haar donkere
ogen met lange wimpers, zoals een vleesetende plant zijn kleverige
bloemen, waaruit geen weg terug is, en vroeg toen ineens: 'Vindt u
hem er zo uitzien?', de harde mond minzaam zuinig tuitgevormd,
iets toegeknepen.
'We maakten grapjes. Dat wil zeggen... ik. Want... want het leek...
of hij eigenlijk...'
'Het kost hem moeite de goede woorden te vinden.'
'Noemen de medici dat afasie, mevrouw
'Precies. Hebt u soms gestudeerd?', vroeg ze met waardigheid die
schijn was.
'Je kunt ook te veel studeren, en worden afgeleid van de belangrijkste
zaken op aarde. ...Hmm! U gebruikt zeker altijd goudmerk?'
'Wilt u er een koekje bij?'
'Graag... U zei daarstraks iets dat me interesseert... Dat u niet tot
33