onderhoudend. Ze blijven onder alle omstandigheden grootmees
ters in het relativeren. Jeroen Brouwers heeft ooit een poging
ondernomen om het schrijversvolk aan te pakken, op te jutten, een
geweten te schoppen. Dat was moedig, maar iedereen keek na zijn
actie vreemd op alsof die Vlaamse schrijver de een of andere
winkeldochter probeerde te slijten.
Schrijven en moraal, dat lijkt, op genoemde uitzonderingen na, een
achterhaald thema in Nederland. Lijkt, maar er gaan steeds meer
innerlijke stemmen op die wel degelijk een impliciet moreel oordeel
van de schrijver of publicist verlangen. De wereld is verzadigd van
vrijblijvende kunst. Als alles kan wordt het dan niet langzamerhand
tijd, al was het maar vanwege het avontuur, om uit te maken wat
niet kan?
Met moraal bedoel ik niet de van overheidswege opgelegde gedrags
code: vrij veilig, frekwenteer de glasbak, adopteer een asielzoeker,
rook je niet dood, drink te weinig.
Minor
Verder ben ik van mening dat een steunfraudeur die in Groningen
een dure, deels door de overheid gefinancierde, nichtentent opent,
door iedere fatsoenlijke kunstenaar geboycot dient te worden.
6
