Ratten op drift Een horde grauwe ratten trekt door't land; wat voor hun kaken komt wordt weggevreten. Vooraan hun leider, die met schelle kreten zorgt voor een onnatuurlijk groepsverband. En zo verlieten zij de korenschuren, wie aarzelde, werd blindelings meegesleurd, wie weerstand bood, door anderen verscheurd - Zwaar kreeg de oogst te velde 't te verduren. Kan de rivier hun woeste honger stillen? Belooft het golfgebruis hun vlees en bloed? Het water in dan! Op naar overvloed - En reeds verstikt de stroom het krijsend schrille, waanzinnig fluitende gepiep - naar zee voert de rivier de dode ratten mee. Albrecht Haushofer: Moabiter Sonette XLI. Vertaling Jaap Reiding

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 1995 | | pagina 16